جلسات آنلاین فارسی زبان

اهداف و تعریف جلسات آنلاین :

بر اساس سنت پنجم ، ایجاد و سازماندهی بستری مناسب در فضای الکترونیکی و مجازی جهت رساندن پیام اصلی انجمن الکلی های گمنام به تازه واردان و یا الکلی هایی که امکان شرکت در جلسات حضوری را ندارند که طبق اصول و سنت الکلی های گمنام فعالیت خواهد نمود.

در همین راستا ، AA آنلاین عبارتی است کلی و به جلساتی که از درگاه اینترنت – از طریق کامپیوتری که قابلیت دسترسی به این ابزار ارتباطی ( جلسات آنلاین ) را دارد – برگزار می شود، اطلاق می‌گردد.
بنابراین در جهت مصالح آینده AA هیچ چیز مهم تر از نحوه استفاده ما از این غول ارتباطات نیست.

بسیاری از اعضای AA از رسانه ی آنلاین بعنوان مکملی برای جلسات معمول شان استفاده می کنند.
البته، AA آنلاین بعنوان یک قاعده قویاً پیشنهاد می کند که اعضاء در هر زمان ممکن در جلسات معمول و حضوری شرکت کنند.
در عین حال بسیاری افراد وجود دارند که قادر به شرکت در جلسات حضوری AA نمی باشند.
* کسانی ‌که ناتوانی شنوایی یا حرکتی دارند.
* کسانی که در مناطق جغرافیایی منزوی یا کشورهای خارجی و غیر هم زبان‌ زندگی می‌کنند.
* نظامیان و دریانوردان
* اعضاء مسن تر AA، کارکنان تمام وقت، و پدر و مادرانی که فرزندان کم سن و سال دارند و شرکت در جلسات خارج از خانه در ساعات بخصوص برای شان دشوار است.

پشتیبانی یک گام حیاتی

پشتیبانی چیست؟

انجمن الکلی‌های گمنام با پشتیبانی آغاز شد. وقتی فقط چند ماه از ترک بیل دابلیو می‌گذشت و میل شدیدی برای خوردن مشروب پیدا کرده بود، این فکر به ذهنش رسید: «تو به یک الکلی دیگر نیاز داری تا با او صحبت کنی. تو به یک الکلی دیگر نیاز داری، درست همانطور که او به تو نیاز دارد!»

او دکتر باب را پیدا کرد که با ناامیدی و بی‌نتیجه برای ترک مشروب تلاش می‌کرد و انجمن در اثر نیاز مشترک آنها متولد شد. در آن زمان از واژه «پشتیبان» استفاده نمی‌شد؛ گام‌های دوازده‌گانه نوشته نشده بود؛ ولی بیل این پیام را به دکتر باب انتقال داد که او هم به نوبه خود هوشیاری خود را با پشتیبانی از الکلی‌های بی شمار دیگری تضمین کرد. هم‌ بنیانگزاران انجمن دریافتند که می‌توانند زندگی بدون الکل خود را با تبادل نظر بی‌اندازه غنی کنند.

پشتیبانی در انجمن به چه معناست؟

برای پیوستن به برخی از سازمان‌ها شما باید یک پشتیبان داشته باشید – فردی که شما را ضمانت می‌کند و به عنوان فردی مناسب برای عضویت معرفی می‌نماید. مطمئنا در انجمن این طور نیست. ما از هر کسی که تمایل به ترک مشروب داشته باشد استقبال می‌کنیم که با ما بپیوندد! در انجمن، پشتیبان و پشتیبانی شونده یکسان هستند، درست مانند بیل و دکتر باب. اساساً فرایند پشتیبانی از این قرار است: یک الکلی که در برنامه درمانی کمی پیشرفت داشته است، تجربه خود را به صورت مداوم و فرد به فرد، با یک الکلی دیگر به اشتراک می‌گذارد که تلاش می‌کند از طریق انجمن به هوشیاری برسد یا هوشیاری خود را حفظ کند. وقتی ما برای اولین بار در جلسات انجمن شرکت می‌کنیم، ممکن است احساس سردرگمی، دلتنگی و نگرانی کنیم. اگر چه افراد حاضر در جلسات با رغبت به سوالات ما پاسخ می‌دهند ولی این به تنهایی کافی نیست. سوالات فراوان دیگری بین جلسات به ذهن ما می‌رسد؛ ما در می‌یابیم وقتی کم‌کم نحوه «هوشیار زندگی کردن»  را یاد گرفتیم، به پشتیبانی مداوم و نزدیک نیاز داریم. بنابراین یکی از اعضای انجمن را  که با او احساس راحتی می‌کنیم، انتخاب می‌کنیم، کسی که می‌توانیم راحت و خصوصی با او صحبت کنیم و از او می‌خواهیم پشتیبان ما باشد. چه تازه وارد باشید و نگران ایجاد «مزاحمت» برای دیگران و چه از اعضایی باشید که مدتی تلاش کرده‌اید به تنهایی کار کنید، پشتیبانی برای شماست تا آن را درخواست کنید. ما تاکید می‌کنیم که: درنگ نکنید. الکلی‌هایی که در انجمن درمان شده‌اند تمایل دارند آنچه را با الکلی‌های دیگر فرا گرفته‌اند، با شما در میان بگذارند. ما بر اساس تجربه دریافته‌ایم که وقتی هوشیاری را به دیگران عرضه می‌کنیم هوشیاری خودمان خیلی تقویت می‌شود. پشتیبانی همچنین به معنای مسئولیت کل یک گروه برای کمک به تازه واردها است. امروزه بیش از پیش، الکلی‌هایی که برای اولین بار در جلسات انجمن شرکت می‌کنند قبلاً هیچ برخوردی با انجمن نداشته‌اند. با میان گروه محلی یا دفتر مرکزی انجمن تماس نگرفته‌اند؛ هیچ یک از اعضا «تماس گام دوازدهم» را با آنها برقرار نکرده است. بنابراین، گروه‌ها به طور خاص برای چنین تازه واردهایی، پذیرفته‌اند که باید برای آنها نوعی پشتیبانی فراهم کنند. در بسیاری از گروه‌های موفق، پشتیبانی یکی از مهمترین فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده اعضاست. مسئولیت پشتیبانی مسئولیتی نانوشته و غیررسمی است ولی یکی از بخش‌های اصلی روش انجمن برای رهایی از اعتیاد الکلی از طریق گام‌های دوازده‌گانه است. پشتیبانی می‌تواند یک رابطه بلندمدت باشد. ما امیدواریم، پاسخ برخی از سوالات رایج مسیر با ارزش و دو طرفه‌ای به نام پشتیبانی – برای کسانی که شاید به دنبال پشتیبان هستند، برای اعضایی که می‌خواهند هوشیاری خود را از طریق پشتیبانی به اشتراک بگذارند و برای گروه‌هایی که می‌خواهند فعالیت‌های پشتیبانی را توسعه دهند ( به جزوه گروه‌ها برای پشتیبانی از اعضای جدید از چه روش‌هایی می‌توانند استفاده کنند؟ صفحه 23 مراجعه شود) فراهم گردد.

برای کسانی که به دنبال یک پشتیبان می‌گردند

پشتیبانی از چه لحاظ با تماس‌های گام دوازدهم تفاوت دارد؟

تماس گام دوازدهم – ملاقات با یک الکلی که درخواست کمک کرده و صحبت کردن درباره برنامه انجمن با او – می‌تواند سرآغاز پشتیبانی باشد ولی به خودی خود لزوماً پشتیبانی محسوب نمی‌شود. پشتیبانی و توجه مداوم به یک الکلی دیگر، اغلب زمانی شکل می‌گیرد که فرد مورد نظر تمایل به دریافت کمک دارد،  اعتراف می‌کند با مشروب  مشکل دارد و تصمیم گرفته برای حل این مشکل، هوشیاری خود را به دست آورد. پشتیبانی از فعالیت‌های گام دوازدهم محسوب می‌شود ولی یک مسئولیت ادامه‌دار برای کمک به تازه واردها نیز هست تا با زندگی بدون الکل سازگاری پیدا کنند.

پشتیبانی چه کمکی به تازه واردها می‌کند؟

به فرد تازه وارد اطمینان می‌دهد که حداقل یک نفر این وضعیت را به طور کامل درک می‌کند و برایش مهم است – یک نفر که وقتی تردید، سوال یا مشکلی در مورد اعتیاد الکلی پیش می‌آید بدون خجالت به او مراجعه می‌کند. وقتی فرد تازه وارد بیش از هر زمان دیگری به یک دوست نیاز دارد، پشتیبان نقش یک دوست دلسوز و فهیم برایش ایفا می‌کند. همچنین پشتیبانی پلی فراهم می‌آورد که فرد جدید را قادر می‌سازد با الکلی‌های دیگر – در گروه خانگی و دیگر گروه‌هایی که از آنها بازدید می‌کند – آشنا شود.

پشتیبان باید چگونه انتخاب شود؟

فرایند برقراری ارتباط بین تازه وارد و پشتیبان مانند هر چیز دیگری در انجمن، غیررسمی است. اغلب اوقات فرد جدید فقط به یکی از اعضای باتجربه تر رو می‌آورد که به نظر سازگارتر می‌رسد و از آن عضو درخواست می‌کند پشتیبان او باشد. بیشتر اعضای انجمن بسیار شاد و خوشحال می‌شوند که چنین درخواستی دریافت کنند. یکی از ضرب المثل‌های قدیمی انجمن اینست که «با برنده‌ها بگرد.» استفاده از تجربیات اعضایی که به نظر می‌رسد برنامه انجمن را در زندگی روزمره خود با موفقیت به کار می‌گیرند یک کار کاملاً منطقی است. قاعده خاصی وجود ندارد ولی یک پشتیبان خوب شاید کسی باشد که یک یا چند سال از آخرین مشروب خوردنش گذشته باشد – و باید از هوشیاری خود لذت ببرد.

آیا پشتیبان و تازه وارد باید تا حد امکان شبیه هم باشند؟

در اغلب موارد، یک تازه وارد با پشتیبانی که پیشینه و علایق مشابهی دارد، راحت‌ تر است. ولی به گفته بسیاری از اعضای انجمن، پشتیبان‌هایی که با آنها کاملاً متفاوت بوده‌اند نیز کمک‌های بزرگی به آنها کرده‌اند. شاید دلیلش این باشد که توجه آنها به مهمترین چیزهایی بوده است که بین هر پشتیبان و تازه واردی مشترک است: یعنی اعتیاد الکلی و درمان در انجمن.

تجربه انجمن به واقع نشان می‌دهد که بهترین کار پشتیبانی مردان از مردان و زنان از زنان است.

این رسم معمولاً به اعضای ما کمک می‌کند روی برنامه انجمن تمرکز داشته باشند. بعضی از اعضای همجنس باز هم احساس می‌کنند یک پشتیبان از جنس مخالف به دلایل مشابهی بهتر است.

آیا فرد تازه وارد باید از هر چیزی که پشتیبان می‌گوید پیروی کند؟

خیر. اگر نظر پشتیبان عجیب یا نامشخص به نظر می‌رسد، بهتر است فرد تازه وارد صحبت کند و سوالاتی بپرسد. انتظار می‌رود رابطه آنها یک رابطه راحت و آزاد باشد و هر دو طرف آزادانه و با صداقت با یکدیگر گفتگو داشته باشند. برنامه انجمن ساده است ولی در ابتدا از نظر بسیاری از ما اینطور به نظر نمی‌رسد. اغلب اوقات ما با پرسیدن سوال در جلسات بسته یا – به طور خیلی خاص – در گفتگو با پشتیبانان خود، چیزهایی را یاد می‌گیریم.

اگر پشتیبان در زمان نیاز در دسترس نباشد چه باید کرد؟

حفظ هوشیاری فرد تازه وارد بر عهده کل برنامه انجمن است – نه فرد پشتیبان. پشتیبانی بهترین راه ما برای معرفی این برنامه به تازه واردها و کمک به ماندن آنها در انجمن است. بنابراین وقتی قادر به تماس با پشتیبان خود نیستیم منابع زیادی در اختیار داریم. می‌توانیم به اعضای دیگر تلفن بزنیم؛ در یکی از جلسات انجمن شرکت کنیم؛ برای یافتن الکلی‌های هوشیار، به نزدیکترین دفتر یا باشگاه انجمن برویم یا با آنجا تماس بگیریم؛ کتاب‌ها یا جزوه‌های انجمن یا مجله خودمان، گریپ واین را مطالعه کنیم تا برای تقریباً هر مشکلی که در آن لحظه با آن برخورد کرده‌ایم راه حلی پیدا کنیم.

آیا یک تازه وارد می‌تواند بیش از یک پشتیبان داشته باشد؟

بسیاری تصور می‌کنند برای یک تازه وارد بهترین کار اینست که فقط یک پشتیبان داشته باشد. انتخاب یک پشتیبان کمک می‌کند از روال پرمخاطره‌ای که در آن فرد تازه وارد از یک پشتیبان به پشتیبان دیگر رو می‌آرود تا چیزی را که دلش می‌خواهد بشنود، اجتناب گردد.

آیا یک تازه وارد می‌تواند پشتیبان خود را عوض کند؟

ما همیشه آزادیم پشتیبان دیگری را که با او راحت تریم انتخاب کنیم، به ویژه اگر معتقد باشیم این عضو برای رشد ما در انجمن مفیدتر خواهد بود.

اگر یک تازه وارد در یک برنامه اعتیاد الکلی خارج از انجمن، دوره درمان و آموزش کاملی را پشت سر گذاشته باشد، آیا باز هم در انجمن به پشتیبان نیاز خواهد داشت.

آیا رویکرد خاصی نیاز است؟

برنامه‌های اعتیاد الکلی دولت، صنعت و نهادهای دیگر الکلی‌های بیشتر و بیشتری را به انجمن ارجاع می‌دهند. این تازه واردها معمولاً در حالی به ما مراجعه می‌کنند که جسم آنها عاری از الکل است و در مقایسه با تازه واردهای متزلزل گذشته، در مرحله بالاتری از درمان قرار دارند. اغلب اوقات سم زدایی هفته‌ها و حتی ماه‌ها قبل صورت گرفته و وسوسه جسمانی برای مشروب خوردن از بین رفته است. ولی وسوسه روانی برای الکل ممکن است هنوز وجود داشته باشد و بر اساس اعتقاد عمومی گروه‌های انجمن که از چنین تازه واردهایی استقبال می‌کنند، برای غلبه بر این وسواس، پشتیبانی در اسرع وقت لازم است.

این تازه واردها ممکن است حقایق پزشکی فراوانی درباره بیماری اعتیاد الکلی فرا گرفته باشند. ولی ما دریافته‌ایم که یادگیری درباره اعتیاد الکلی در یک محیط سازمانی یک چیز است و عمل کردن در یک دنیای الکلی به عنوان یک الکلی هوشیار، چیز کاملاً متفاوتی است. پشتیبان آمادگی دارد تجربه خود را درباره نحوه روبرو شدن با این وضعیت به اشتراک بگذارد. تجربه شخصی پشتیبان می‌تواند راهنمای فرد تازه وارد برای به کارگیری اصول انجمن در زندگی روزمره باشد – درست مانند هر تازه وارد دیگری که برای کمک به انجمن رو می‌آورد.

آیا زمانی می‌رسد که برای پشتیبان گرفتن خیلی دیر باشد؟

خیر. اعضایی که سال‌ها در انجمن یا «پیرامون» آن بوده‌اند، اغلب درمی یابند که پیدا کردن یک پشتیبان خوب، گفتگوی صادقانه و گوش دادن می‌تواند کل این برنامه را به طور بی‌سابقه‌ای آشکار سازد. بیشتر اعضای انجمن، از جمله کسانی که سابقه هوشیاری طولانی مدتی دارند، پشتیبانی را یکی از بخش‌های حیاتی رشد و پیشرفت مداوم خود در این برنامه درمانی می‌دانند. برای کسانی که فقط توانسته‌اند به طور موقت به هوشیاری دست یابند یا هر از گاهی در جلسات شرکت کرده‌اند و در واقع گام اول را برنداشته‌اند، پشتیبانی می‌تواند یک راه حل باشد. یک پشتیبان با پشتوانه استوار هوشیاری در انجمن می‌تواند برای چنین افرادی وضعیت را به کلی عوض کند. حتی اگر چندین سال از ترک الکل ما می‌گذرد، اغلب می‌توانیم از یکی از دوستان خود در انجمن  بخواهیم پشتیبانی ما را به عهده بگیرد و از مزایای آن بهره‌مند شویم. شاید احساس نارضایتی یا درد عاطفی شدیدی داشته باشیم زیرا فراموش می‌کنیم برنامه انجمن یک سبک زندگی کاملاً جدید ارائه می‌کند و فقط برای رهایی از الکل نیست. به کمک یک پشتیبان ما می‌توانیم از تمام این برنامه استفاده کنیم، دیدگاه‌های خود را عوض کنیم و در این حین از هوشیاری خود لذت ببریم.

برای کسانی که می‌خواهند پشتیبان باشند

پشتیبانی چه کمکی به پشتیبان می‌کند؟

پشتیبانی، هوشیاری اعضای قدیمی‌تر را تقویت می‌کند. عمل به اشتراک گذاشتن هوشیاری زندگی بدون الکل را برای اعضا ساده تر می‌سازد. الکلی‌ها درمی یابند که با کمک به دیگران در واقع به خودشان کمک می‌کنند. همچنین پشتیبانی رضایتی به همراه دارد که ناشی از برعهده گرفتن مسئولیت فردی به غیر از خود است. این کار حقیقتاً نیازی را ارضا می‌کند که بیشتر انسان‌ها در سختی‌ها برای کمک به دیگران احساس می‌کنند.

آیا هر عضوی می‌تواند یک پشتیبان باشد؟

در انجمن، پشتیبانان از هر طبقه یا صنفی، بر دیگران برتری ندارند. هر عضوی می‌تواند به تازه واردها کمک کند تا یاد بگیرند بدون  هر گونه رو آوردن به الکل، با زندگی روبرو شوند. در اکثر موارد رسم انجمن پیشنهاد محدودیتی است که قبلاً در صفحه 10 ذکر گردید: اگر گروه به اندازه کافی بزرگ و امکان انتخاب وجود داشته باشد، پشتیبان و فرد تازه وارد از یک جنسیت باشند. این دلایل از هر دو دیدگاه یکی هستند؛ ما اعضای انجمن، فرقی ندارد چه مدت از ترک ما گذشته باشد، کاملاً مانند انسان‌های دیگر عمل می‌کنیم و به احساساتی گرایش داریم که می‌تواند ما را از «هدف اولیه‌مان» منحرف کند.

چه موقع یک عضو برای مسئولیت پشتیبانی آمادگی دارد؟

هدف اولیه ما انتقال پیام انجمن به الکلی‌هایی است که هنوز رنج می‌برند. اعضایی که برای رسیدن به هوشیاری واقعاً گام‌های انجمن را. برداشته‌اند، اغلب دارای بهترین جایگاه برای به اشتراک گذاشتن تجربه، توانایی‌ها و امید خود هستند. به نظر می‌رسد موفق‌ترین پشتیبانان، مردان و زنانی هستند که سابقه حضور آنها در انجمن به اندازه‌ است که درک مناسبی از برنامه ترسیم شده در گام‌های دوازده‌گانه انجمن داشته باشند. بسیاری از ما فکر می‌کنیم عاقلانه اینست که درباره زمان آمادگی خود برای برعهده گرفتن مسئولیت پشتیبانی یک الکلی دیگر، از پشتیبانان خود مشورت بگیریم. اعضایی که چند ماه یا چند سال از ترک آنها می‌گذرد معمولاً – ولی نه همیشه – در مقایسه با اعضایی که تجربه آنها فقط چند هفته یا روز است، قادرند به طور موثرتری با تازه واردها کار کنند. بنابراین مدت ترک الکل یک عامل محسوب می‌شود ولی تنها عامل پشتیبانی موفق نیست. ظرفیت پشتیبان برای درک، شکیبایی و تمایل برای گذاشتن وقت و انرژی برای اعضای جدید، درست به همان اندازه اهمیت دارند.

یک پشتیبان چه کارهایی را باید انجام دهد و چه کارهایی را نباید انجام دهد؟

  • یک پشتیبان به میزان تجربه و دانش شخصی خود، برای کمک به فرد تازه وارد از طریق برنامه انجمن از هیچ کاری دریغ نمی‌کند تا او بتواند ترک کند و ترکش ادامه یابد.
  • به عنوان یک الگوی زنده و با سابقه مشروب خوری خود نشان می‌دهد انجمن در زندگی این پشتیبان چه نقشی داشته است.
  • فرد تازه وارد را تشویق و کمک می‌کند در جلسات متنوع انجمن شرکت کند تا درباره با دیدگاه‌ها و تفاسیر برنامه انجمن آشنا شود.
  • اگر فرد تازه وارد در ابتدا اطمینان نداشته باشد که الکلی است یا خیر، به او پیشنهاد می‌کند بدون تعصب به انجمن فکر کند.
  • فرد تازه وارد را به اعضای دیگر معرفی می‌کند.
  • دقت می‌کند تا فرد تازه وارد از وجود نشریات انجمن به ویژه کتاب بزرگ، گام‌های دوازده‌گانه و سنت‌های دوازده‌گانه و گریپ واین، از دیدگاه بیل، زندگی بی‌الکل و جزوه‌های مناسب، آگاهی پیدا کند.
  • وقتی مشکل خاصی وجود دارد در دسترس تازه وارد قرار دارد.
  • مفهوم گام‌های دوازده‌گانه را مرور و بر اهمیت آنها تاکید می‌کند.
  • فرد تازه وارد را ترغیب می‌کند هر چه زودتر در فعالیت‌های گروهی مشارکت کند.
  • اهمیت همه سنت‌های ما را در ذهن فرد تازه وارد تثبیت می‌کند.
  • بر اهمیت و ارزش معنوی گمنامی هم از لحاظ فردی و هم در سطح عمومی از جمله در رسانه‌های اجتماعی تاکید می‌کند. (برای کسب اطلاعات بیشتر به جزوه «درک گمنامی» مراجعه شود.)
  • تلاش می‌کند برای فرد تازه وارد تصویری از وسعت انجمن و فراتر از گروه ترسیم کند و توجه او را به نشریات انجمن درباره تاریخچه آن، میراث سه گانه، ساختار خدماتی و دسترسی جهانی به انجمن در هر جایی که فرد تازه وارد برود جلب کند.
  • اگر مفید به نظر برسد، این برنامه را برای نزدیکان الکلی توضیح می‌دهد و انجمن خویشاوندان و دوستان الکلی‌ها را معرفی می‌کند.
  • در صورت لزوم فوراً اقرار می‌کند که «من نمی‌دانم» و به تازه وارد کمک می‌کند منبع اطلاعاتی مناسبی پیدا کند.
  • پشتیبان فرد تازه وارد را ترغیب می‌کند هر چه سریعتر با الکلی‌های دیگر کار کند و گاهی او را در انجام تماس‌های گام دوازدهم همراهی می‌کند.
  • فقط با درخواست فرد تازه وارد خصوصیات او را فهرست می‌کند.
  • هرگز سعی نمی‌کند دیدگاه‌های شخصی خود را به فرد تازه وارد تحمیل کند. یک پشتیبان خوب که منکر خداست، تلاش نمی‌کند یک تازه وارد مذهبی را متقاعد کند از اعتقاد خود دست بردارد، یک پشتیبان مذهبی هم درباره موضوعات مذهبی با یک تازه وارد منکر خدا بحث نمی‌کند.
  • وانمود نمی‌کند همه پاسخ‌ها را می‌داند و همیشه تظاهر نمی‌کند که حق با اوست.
  • یک پشتیبان انجمن خدمات حرفه‌ای مانند خدمات مشاوران، جوامع حقوقی، پزشکی یا خدمات اجتماعی عرضه نمی‌کند ولی در صورت نیاز به کمک‌های خارج از انجمن گاهی می‌تواند به فرد تازه وارد کمک کند به کمک‌های حرفه‌ای دسترسی پیدا کند.

پشتیبان بر این واقعیت تاکید می‌کند که برنامه درمانی انجمن اهمیت دارد نه شخصیت یا جایگاه پشتیبان. بنابراین فرد تازه وارد یاد می‌گیرد که به برنامه انجمن تکیه کند نه به پشتیبان. اگر تازه واردی برای گرفتن راهنمایی بیشتر به اعضای دیگر انجمن مراجعه کند یا تصمیم بگیرد پشتیبان خود را عوض کند، پشتیبان‌هایی که در برنامه انجمن خبره هستند آزرده نمی‌شوند.

آیا یک راه برتر برای پشتیبانی از یک تازه وارد وجود دارد؟

پاسخ این سوال خیر است. همه اعضا آزادند با توجه به تجربیات فردی و شخصیت خودشان به پشتیبان رو بیاورند. بعضی از پشتیبانان در برخورد با تازه واردها، رویکرد کم و بیش تند و خشن «می‌خواهی بخواه نمی‌خواهی نخواه» را در پیش می‌گیرند. عده‌ای دیگر شکیبایی بی‌حد و اندازه‌ای از خود نشان می‌دهند و به کسی که پشتیبانی‌اش را به عهده می‌گیرند علاقه زیادی نشان می‌دهند. و عده دیگری هم هستند که این کار را خیلی جدی نمی‌گیرند و سوال پرسیدن یا درخواست کمک فرد جدید در موقعیت‌های خاص پا پیش گذاشتن خودش قناعت می‌کنند. هر کدام از این روش‌ها در بعضی موارد موفق و در بعضی دیگر ناموفق است. پشتیبان باید تصمیم بگیرد در هر مورد از چه روشی استفاده کند. پشتیبانان باتجربه از اهمیت انعطاف پذیری در کار با تازه واردها آگاهند، بر یک روش واحد تکیه نمی‌کنند و ممکن است روش‌های مختلفی را روی یک نفر امتحان کنند.

یک پشتیبان چگونه می‌تواند برنامه انجمن را توضیح دهد؟

پشتیبانان می‌خواهند انجمن را به متعارف‌ترین شکل ممکن توضیح دهند و تا حد امکان برای فرد تازه وارد راحت باشد. عده‌ای از پشتیبانان درمی‌یابند که یادآوری گام اول به افراد تازه وارد – اینکه آنها در برابر الکل ناتوان هستند و زندگی آنها از کنترلشان خارج شده است – کلید یک درمان موفق است. بسیاری از پشتیبانان از این نکته برای تاکید بر این موضوع استفاده می‌کنند که با هم می‌توانند به چیزهایی دست یابند که به تنهایی نمی‌توانند – یعنی دوری از خوردن اولین جرعه مشروب. این پشتیبانان به فرد تازه وارد گوشزد می‌کنند که انجمن یک برنامه عملی ارائه می‌دهد و اینکه تا کنون به بیش از دو میلیون مرد و زن کمک کرده است. توصیه آنها در مورد اعتیاد الکلی به عنوان یک مشکل فردی اینست که افراد با فکر باز با آن روبرو شوند و بر این واقعیت تاکید دارند که فقط خود فرد تازه وارد باید درباره الکلی بودن یا نبودن خودش تصمیم بگیرد. تقریبا همه اعضایی که با تازه واردها کار می‌کنند برنامه انجمن را از منظر تجربیات خود خودشان می‌بینند. آنها به فرد جدید می‌گویند که هیچ کس از طرف انجمن صحبت نمی‌کند و هر عضوی کاملاً آزاد است به درکی فردی از این برنامه برسد. برخی از پشتیبانان بیشتر از دیگران درباره جنبه معنوی این برنامه صحبت می‌کنند. ولی تقریباً همه آنها سعی می‌کنند توجه فرد را به منبع نیرویی جلب کنند که در «نیرویی بزرگتر از نیروی خودمان» یافت می‌شود. باز هم پشتیبان تاکید می‌کند که تصمیم با خود فرد تازه وارد است که درباره معنای عبارت الکلی‌های گمنام تصمیم بگیرد. این عبارت بیانگر تفکری است که افرادی از کیش‌های مختلف یا با هیچ آیین خاصی می‌توانند آن را با هماهنگی کامل بپذیرند و به واقع هم می‌پذیرند. بسیاری از پشتیبانان از همان ابتدا بر اهمیت گمنامی در سطح فردی و عمومی تاکید می‌کنند.‌ گمنامی در سطح فردی همه اعضا در برای شناسایی شدن به عنوان الکلی محافظت می‌کند، و تضمینی است که اغلب برای تازه واردها اهمیت ویژه‌ای دارد. گمنامی در سطح عمومی مطبوعات، رادیو، فیلم‌ها و دیگر فناوری‌های رسانه‌ای از قبیل اینترنت،‌ بر برابری همه اعضای انجمن تاکید دارد و مانعی است برای کسانی که ممکن است در غیر این صورت، از وابستگی خود به انجمن، برای کسب اعتبار، قدرت یا منافع شخصی استفاده کنند. پشتیبان فوری به مزیت گمنامی در سطح عمومی اشاره می‌کند. پشتیبانان می‌توانند نمونه‌هایی از تجربیات خودشان برای حفظ گمنامی در سطح عمومی را ارائه دهند.

آیا یک پشتیبان می‌تواند پیشنهاد بستری شدن بدهد؟

چیز مهمی که باید به خاطر داشته باشیم اینست که بستری کردن بخشی از برنامه انجمن محسوب نمی‌شود و این پزشک که باید بگوید به آن نیاز است یا خیر، نه یک پشتیبان. پشتیبانان با تجربه مراقبت می‌کنند که در مورد هر یک از مراحل اعتیاد به الکل خود را جایگزین پزشکان نکنند. یکی از پیشکسوتان انجمن این تذکر را می‌دهد: بستری کردن یا دیگر مراقبت‌های حرفه‌ای که برای تازه واردها ارائه می‌شود

«به هیچ عنوان مسئولیت اعضای انجمن را برای انتقال پیام به بهترین وجه ممکن و ارائه پشتیبانی مناسب، کاهش نمی‌دهد. خوب نیست که انجمن یک الکلی را به خاطر اینکه وقت کافی نداریم یا به خاطر اینکه مشکل ساز و پرتوقع است، به دامن دیگران بیاندازیم. بیشتر ما به خاطر داریم که اعضای قدیمی‌تر انجمن همیشه برای ما بردباری می‌کردند و نسبت به ما لطف فراوانی داشتندو ما قدردان آنها هستیم.»

یک پشتیبان باید چگونه با خانواده یک الکلی کار کند؟

پشتیبان می‌تواند برنامه انجمن را برای همسر، شریک یا خویشاوندان الکلی توضیح دهد و به این نکته اشاره کند که بیشتر اعضا دریافته‌اند که زندگی بدون الکل با علاقه‌مند شدن خویشاوندان آنها به انجمن و آشنایی آنها با نشریات انجمن و شرکت در جلسات آزاد گروه‌های محلی ساده‌تر می‌شود. به طور کلی پشتیبان می‌تواند به خانواده فرد الکلی کمک کند تمام فرصت‌های ممکن برای موفقیت در انجمن را در اختیار فرد تازه وارد قرار دهند و آنها را ترغیب کند در طول درمان انتظارات خیلی زود یا زیادی از فرد الکلی  نداشته باشند. در بعضی موارد، روابط خانوادگی در اثر رفتار فرد الکلی در مواقع مشروب خوردن، به شدت تنزل پیدا می‌کند. در چنین موقعیت‌ هایی پشتیبان نباید مانند یک مشاور حرفه‌ای عمل کند. ولی با کنترل مشکل اصلی اعتیاد الکلی، بسیاری از روابطی که در معرض خطر بوده، نجات پیدا می‌کنند و پشتیبان می‌تواند به این نکته اشاره کند. همچنین پشتیبان می‌خواهد خانواده را از وجود انجمن خویشاوندان و دوستان الکلی‌ها آگاه سازد که متشکل از خویشاوندان و دوستان الکلی‌ها است – الکلی‌هایی که می‌توانند عضو انجمن باشند یا نباشند. برنامه انجمن دوستان و وابستگان الکلی‌ها در موازات انجمن قرار می‌گیرد ولی یک اجتماع کاملاً جداگانه است. این انجمن به خویشاوندان مشروب خورهای مشکل دار کمک می‌کند این بیماری و تاثیر آن بر زندگی خانوادگی را بشناسند. در انجمن فرزندان الکلی‌ها – بخشی از انجمن دوستان و وابستگان الکلی‌ها – کودکانی که والدین الکلی دارند تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند. گروه‌های محلی انجمن دوستان و وابستگان الکلی‌ها و انجمن فرزندان الکلی‌ها در بسیاری از جوامع به طور منظم تشکیل جلسه می‌دهند که فهرست این انجمن اغلب در دفترچه تلفن دیده می‌شود. نشریات و اطلاعات جلسات

انجمن دوستان و وابستگان الکلی‌ها را می‌توان از طریق ارسال درخواست کتبی به آدرس کرپوریت لندینگ پارکوی، ویرجینیا بیچ، وی ای 23454-5617 یا در آدرس زیر دریافت کند.

www.al-anon.alateen.org

آیا یک پشتیبان می‌تواند به یک تازه وارد پول قرض بدهد؟

البته این موضوع به تشخیص و تصمیم فردی بستگی دارد. واقعیت اصلی این موضوع اینست که انجمن یک هدف واحد دارد و آن کمک به حل مشکل الکلی‌ها با مشروب است. انجمن یک اجتماع بشردوستانه یا کاریابی نیست. در انجمن، داشتن یا نداشتن پول هیچ وقت از عامل کلیدی توانایی فرد برای ترک محسوب نمی‌شود. پشتیبانی که به یک تازه وارد پول قرض می‌دهد، خطر می‌کند و حتی می‌تواند سرعت پیشرفت یک فرد جدید را برای رسیدن به هوشیاری کاهش دهد. تازه واردی که برای پول، لباس یا تضمین شغلی به انجمن رو می‌آورد، برای هدفی نادرست به جای نادرست مراجعه کرده است. انجمن چیز بسیار مهمتری عرضه می‌کند: یعنی هوشیاری. نهادهای حرفه‌ای می‌توانند در صورت نیاز کمک‌های دیگری ارائه کنند. ولی بسیاری از الکلی‌ها وقتی ترک کردند می‌توانند مشکلات خانوادگی، کاری یا قانونی خود را حل کنند.

آیا یک پشتیبان می‌تواند بین یک الکلی و کارفرما وساطت کند؟

زمانی که یک الکلی به انجمن رو می‌آورد ممکن است قبلاً کار خود را از دست داده باشد یا در معرض از دست دادن آن قرار داشته باشد. اگر فرد هنوز کارش را از دست نداشته باشد شاید برای کارفرمایی کار می‌کرده باشد که درباره مشروب خورهای مشکل دار اطلاعاتی ندارد و درباره انجمن چیزی نمی‌داند یا اطلاعات کمی دارد. اینکه یک پشتیبان باید برای حفظ شغل یک الکلی دیگر میانجیگری کند یا خیر، در هر مورد، به شرایط بستگی دارد. تعداد قابل توجهی از کارفرمایانی که برای بازگرداندن حداکثر کارایی کارکنان لایق خود مشتاق هستند، از این خبر که یکی از کارکنان آنها به انجمن رو آورده است استقبال می‌کنند و علاقه دارند درباره این برنامه درمانی اطلاعات بیشتری کسب کنند. جزوه آموزنده «آیا در محل کار شما یک الکلی می‌شناسید؟» برای آشنا کردن کارفرمایان با کمک‌هایی که انجمن فراهم می‌کند تهیه شده است.

آیا یک پشتیبان می‌تواند خیلی سخت بگیرد؟

بعضی از پشتیبانان معتقدند باید با تازه واردها کاملاً بی‌پرده حرف بزنیم. آنها برنامه انجمن را بر اساس درک خود توصیف می‌کنند. توضیح می‌دهند انجمن برایشان چقدر اهمیت داشته است. به این نکته اشاره می‌کنند که هیچ درمان شناخته شده‌ای برای اعتیاد الکلی وجود ندارد ولی می‌توان آن را متوقف کرد. آنها با انجام این کارها، حرکت بعدی را به عهده خود فرد تازه وارد می‌گذارند. اگر این فرد الکلی که هنوز ترک نکرده برای پیوستن به انجمن فوری تصمیم نگیرد، پشتیبان معتقد است که باید در این وضعیت به حال خود رها شود. نمی توان گفت این روش کاملاً غیردلسوزانه است. بسیاری از الکلی‌ها، به این روش احترام می‌گذارند و آن را تأیید می‌کنند و آن را روشی می‌دانند که سعی دارد درباره انجمن کاملاً واقع گرایانه عمل و از احساسات اجتناب کند. برنامه انجمن بر مبنای یک مجموعه اصول آزمایش شده است که ممکن است تازه واردها آنها را نادیده بگیرد. پشتیبانی سختگیرانه بر این موضوع تاکید دارد و معمولاً برای مجاب کردن تازه واردها موثر است. ولی بسیاری از اعضای انجمن معتقدند سختگیری افراطی می‌تواند یک تازه وارد را ناامید کند. این کار باید با کمی دلسوزی و تفاهم همراه باشد.

آیا یک پشتیبان می‌تواند بیش از حد مراقبت کند؟

برخی از پشتیبانان به دلیل اشتیاقی که برای کمک به تازه وارد برای رسیدن به هوشیاری دارند، ممکن است بیش از حد به آنها توجه کنند. آنها در مورد افرادی که پشتیبانی آنها را برعهده گرفته‌اند، نگرانی‌های بی‌موردی دارند و معمولاً آنها را با توجه زیاد خفه کنند. خطر این کار اینست که یک تازه وارد ممکن است به جای برنامه انجمن به یکی از اعضا وابسته شود. کارآمدترین پشتیبانان می‌دانند الکلی‌هایی که به انجمن می‌پیوندند نهایتاً باید روی پای خودشان بایستند و برای خودشان تصمیم بگیرند – کمک به دیگران برای ایستادن روی پای خودشان و اصرار بر سرپا نگه داشتن آنها از آن به بعد تفاوت دارد. یکی دیگر از خطرات مراقبت بیش از حد اینست که می‌تواند تازه وارد را به حدی آزرده کند که از تلاش برای کمک به او متنفر شود – و این تنفر را با فاصله گرفتن از انجمن نشان دهد.

آیا یک پشتیبان می‌تواند خیلی ساده بگیرد؟

بعضی از پشتیبانان ترجیح می‌دهند برای تازه واردهایی که با آنها کار می‌کنند خیلی سخت نگیرند. برای مثال آنها بیشتر تمایل دارند برای تازه واردهایی وقت بگذارند که خودشان درخواست می‌کنند ولی به ندرت در فاصله بین جلسات وقت می‌گذارند یا خود را به زحمت می‌اندازند تا با آنها تماس بگیرند، یا به ندرت فرد تازه وارد را برای شرکت در جلسات کمک می کنند. در واقع بعضی از تازه واردها وقتی بیشترین پیشرفت را تجربه می‌کنند که کاملاً مستقل عمل می‌کنند. ولی این روش ممکن است خطرهایی داشته باشد: یک تازه وارد کمرو یا خوددار ممکن است به این نتیجه برسد که گروه و پشتیبان تمایلی به کمک کردن ندارند. به گفته بسیاری از اعضای کنونی، آنها تا ماه‌ها یا سال‌ها پس از اولین تماس با انجمن، فقط به این دلیل که مجاز بودند از گروه جدا شوند، تصمیم جدی برای عمل به برنامه انجمن نگرفته بودند. تعداد گروه‌هایی که تلاش می‌کنند در طول اولین هفته‌ها یا ماه‌های مراجعه تازه واردها به گروه، با برنامه ریزی برای پیگیری امور آنها، از این امر اجتناب می‌کنند، هر روز رو به افزایش است ( به صفحات 23-24 مراجعه شود).

یک پشتیبان چگونه می‌تواند تازه واردی را که بیش از حد وابسته است کنترل کند؟

یک تازه وارد در اولین روزهای هوشیاری، گاهی آنقدر سردرگم و وحشت‌زده است – یا به لحاظ روانی آنقدر مشوش و از لحاظ جسمانی ضعیف است – که باید به جلسات برده شود و شاید در تصمیم گیری‌های شخصی به کمک نیاز داشته باشد. ولی این نوع وابستگی محض به پشتیبان، وقتی مراحل اولیه درمان پشت سر گذاشته شد، اغلب اوقات برای هر دو طرف آسیب زننده می‌شود. قبلاً اشاره شد که از طریق تکیه بر برنامه انجمن هوشیار باقی می‌مانیم نه با تکیه بر یک عضو، بنابراین شانس فرد تازه وارد در این وضعیت ممکن است خیلی زیاد نباشد. و پشتیبان ممکن است از درخواست‌های غیرمنطقی و مداوم به ستوه آید یا احساس تملق کند و اجازه دهد خودپسندی در او به طور خطرناکی رشد کند. چطور می‌توان این معضل را بدون ناامید کردن فرد تازه وارد حل کرد؟ بسیاری از اعضای انجمن وقتی برای اولین بار از آنها درخواست می‌شود پشتیبانی کسی را به عهده بگیرند با فرد تازه وارد آشنا می‌شوند و این جزوه را برای اجتناب از خطاها مرور می‌کنند. به احتمال زیاد پشتیبان و فرد تازه وارد درباره تعهدات خود گفتگو می‌کنند و در همان اوایل رابطه درباره توقعات یکدیگر به توافق می‌رسند. همچنین پشتیبان فرد تازه وارد را ترغیب می‌کند با دیگر اعضای انجمن که مدت زیادی از هوشیاری آن نگذشته صحبت کند. حالا زمان یک گفتگوی صمیمانه می‌رسد که در آن پشتیبان بار دیگر اهمیت اتکا بر کل برنامه انجمن را توضیح می‌دهد و نگرانی خود را در مورد وابستگی بیش از حد فرد تازه وارد بیان می‌کند. اگر این گفتگو به یک راه حل منتهی نشود، پشتیبان می‌تواند به فرد تازه وارد پشنهاد کند تا وقتی پشتیبان دیگری پیدا می‌کند که با او راحتتر است، پشتیبان موقت او باقی بماند.

یک پشتیبان چگونه می‌تواند با تازه واردی کار کند که از دریافت کمک خودداری می‌کند؟

در چنین مواردی کار زیادی از پشتیبان برنمی‌آید جز اینکه به فرد تازه وارد اطمینان بدهد در هر زمان و در هر صورت، برای کمک آمادگی دارد. گاهی اوقات شاید عاقلانه‌تر این باشد که فرد تازه وارد به اعضایی معرفی شود که از نظر پیشینه و علایق وجوه اشتراک بیشتری دارد. پشتیبانی یک فعالیت انعطاف پذیر است و پشتیبانان خوب در کار کردن با افراد جدید انعطاف پذیری دارند. کمک‌های ناخواسته به یک تازه وارد درست به همان اندازه خودداری از کمک به تازه واردی که درخواست کمک می‌کند، اشتباه است.

وقتی تازه واردها در مقابل «جنبه معنوی» این برنامه مقاومت می‌کنند، از پشتیبان چه کاری ساخته است؟

اول از همه ما می‌توانیم راحت باشیم و به خاطر داشته باشیم که پشتیبانی به معنای تحمیل یک تفسیر خاص به افراد تازه وارد نیست. بیشتر افرادی که چند ماه از ورود آنه به انجمن می‌گذرد تشخیص می‌دهند که برنامه آن بر پایه اصول معنوی است. همزمان تأیید می‌کنند که الکلی‌ها توانسته‌اند بدون باور داشتن به یک نیروی برتر شخصی به هوشیاری دست یابند و آن را حفظ کنند. شاید پشتیبان بتواند تفاوت بین کلمات «معنوی» و «مذهبی» را بیان کند. همانطور که در دیباچه انجمن آمده، انجمن با هیچ فرقه یا مذهبی هم پیمان نیست و هیچ باور مذهبی برای عضویت الزامی نیست – به جز «میل به ترک مشروب.» از سوی دیگر، کمکی که برنامه ما ارائه می‌کند مطمئنا نه مادی است نه جسمانی؛ ما پول یا دارو نمی‌دهیم – فقط ایده و محبت کردن یک الکلی به الکلی دیگر ارائه می‌کنیم. از این نظر تمام این برنامه، نه فقط یک «جنبه از آن» را می‌توان «معنوی» خواند و تقریباً هر تازه واردی می‌تواند مفهومی را که با این وضوح تعریف شده درک کند.

یک پشتیبان باید چگونه با لغزش برخورد کند؟

شاید خیلی ناامید کننده باشد با تازه واردی کار کنیم که برای مدتی ترک می‌کند و سپس دوباره پسرفت می‌کند یا دچار لغزش می‌شود و دوباره مشروب خوردن را از سر می‌گیرد. این می‌تواند هم برای پشتیبان و هم برای تازه وارد  زمان حساس و دشواری باشد. ممکن است پشتیبان وسوسه شود که این تازه وارد را قدرنشناس فرض کند یا حتی کارش را رها کند. در اینجا ما پشتیبانان باید به دقت به دیدگاه‌های خود توجه کنیم تا بین انتقاد تندی که فقط به پشیمانی فرد تازه وارد منجر می‌شود و دلسوزی پرحرارتی که خوددلسوزی مضاعف در پی خواهد داشت، مسیری میانه در پیش بگیریم. البته فرد تازه وارد ممکن است حتی ناامیدتر و سردرگم شود و شاید برایش بی‌اندازه دشوار باشد برای یک شروع تازه پیش پشتیبان و گروه برگردد. (به همین دلیل بسیاری از پشتیبانان معتقدند که باید ابتکار عمل را به دست بگیرند و با این تازه وارد تماس بگیرند.) برای اینکه این بازگشت واقعاً به یک شروع جدید تبدیل شود، بهتر اینست که در این نقطه از کالبدشکافی‌های بعدی درباره دلایل لغزش اجتناب شود. در عوض پشتیبان می‌تواند فرد تازه وارد را به سوی سادگی گام اول و اهمیت اساسی دور ماندن از نوشیدن اولین جرعه مشروب در همان روز، هدایت کند. بعدها فرد تازه وارد ممکن است بخواهد فکری را که به آن لغزش منجر گردیده بررسی کند تا از تکرار آن جلوگیری نماید. در اینجا نقش پشتیبان به طور کامل به خودش و فرد مقابل بستگی دارد. اگر پشتیبان از قبل علایم خطر را بشناسد، شاید فرد تازه وارد بگوید «چه خوب می‌شد اگر به من گفته بودی!» ولی یکی دیگر ممکن است به خاطر اینکه تحت نظر بوده است برآشوبد. اگر واقع گرایانه به این لغزش نگاه شود می‌تواند به یک تجربه آموزنده برای پشتیبان و فرد پشتیبانی شونده تبدیل گردد. برای پشتیبان می‌تواند محرکی در جهت تواضع باشد، و یادآور این باشد که یک نفر نمی‌تواند فرد دیگری را هوشیار نگه دارد و اینکه گام دوازدهم می‌گوید، «… ما سعی کردیم این پیام را انتقال دهیم. اکثر پشتیبانان خوب بر این تاکید دارند آنهایی که دچار لغزش شده‌اند باز هم در انجمن از آنها استقبال می‌شود. فعالیت‌های پشتیبانی موفق تا حد زیادی به شناخت و عشقی بستگی دارد که فرد و گروه به یک تازه وارد عرضه می‌کنند، تازه واردی که ممکن است علیرغم تلاش‌های خالصانه برای رسیدن به هوشیاری، یک یا چند بار دچار لغزش شود.

آیا یک عضو می‌تواند به طور همزمان پشتیبانی بیش از یک تازه وارد را بر عهده بگیرد؟

اشتیاق اعضای انجمن برای فعالیت‌های پشتیبانی، توانایی آنها برای مدیریت موثر آن و وقتی که برای آن می‌گذارند، با هم تفاوت دارد. اعضایی که تمایل دارند همزمان برای پشتیبانی چند تازه وارد را به عهده بگیرند و از عهده آن برمی‌آیند، مطمئناً نباید از این کار ممانعت شود. در عین حال باید به خاطر داشته باشیم که پشتیبانی از یک نظر امتیازی است که باید حداکثر اعضای ممکن از آن برخوردار شوند و فعالیتی است که به همه اعضا کمک می‌کند هوشیاری خود را تقویت کنند. علاوه بر این اعضایی که بیش از حد به فعالیت‌های پشتیبانی می‌پردازند ممکن است درباره توانایی‌های خود دچار تصورات غیرواقعی شوند و حتی ممکن است هوشیاری خود را به خطر بیندازند. در اینجا نیز همانند بسیاری از جوانب انجمن، عقل سلیم بهترین راهنمای ماست.

برای گروه‌هایی که برای فعالیت‌های پشتیبانی برنامه‌ریزی می‌کنند

پشتیبانی چه کمکی به گروه می‌کند؟

هدف اصلی هر یک از گروه‌های انجمن انتقال پیام درمانی انجمن به الکلی‌هایی است که کمک می‌خواهند و درخواست کمک می‌کنند. جلسات گروه یکی از راه‌های انجام این کار است. پشتیبانی یک راه دیگر است. در بعضی از گروه‌ها پشتیبانی گسترش پیدا کرده است تا دربر گیرنده کار با الکلی‌های موسسات محل و مکاتبه با اعضای تنها و منزوی، اعضای بین المللی (اعضای دریانورد انجمن) و خانه نشین باشد. در یک گروه، برنامه‌های پشتیبانی فعال، همه اعضا را از هدف اولیه گروه آگاه می‌سازد. این برنامه‌ها گروه را متحد می‌سازد و توجه آنها را به اصل «اول کارهای مهمتر» جلب می‌کند.

یک گروه برای پشتیبانی از اعضای جدید از چه روش‌هایی می‌توان استفاده کند؟

اگر فعالیت‌های پشتیبانی در یک گروه به جای اینکه به بخت و اقبال سپرده شود، به دقت برنامه‌ریزی شده باشد، اغلب اوقات به نتایج بهتری منجر می‌گردد. یکی از الگوهای معمول برای پشتیبانی برنامه‌ریزی شده در یک گروه محلی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • یک کمیته دائمی برای پشتیبانی یا یک کمیته گام دوازدهم که اعضای آن به طور منظم عوض می‌شوند. اگر میان گروه یا دفتر مرکزی وجود داشته باشد و این دفتر فهرست گروه‌های محلی و اعضایی را در اختیار داشته باشد که آمادگی انجام تماس‌های گام دوازدهم را دارند، این کمیته می‌تواند وجود اعضای کافی در گروه‌ها را برای انجام این مسئولیت بررسی کند.
  • جلسات منظم مبتدیان (که جلسات تازه واردها نیز گفته می‌شود) – به ویژه در جوامع بزرگتر که تازه واردهای زیادتری دارند. راهنمای جلسات هدایت تازه واردها از دفتر خدمات عمومی قابل سفارش است.
  • تعیین منظم اعضا برای خوشامدگویی از تازه واردها در جلسات و معرفی آنها به دیگران. در گروه‌های بزرگ، اعضای یک کمیته میزبانی برای راهنمایی تازه واردها اتیکت‌هایی به لباس وصل می‌کنند. در گروه‌های کوچکتر منشی می‌تواند در زمان خواندن اطلاعیه‌ها، به سادگی از تازه واردها بخواهد جلو بیایند و خود را جلو جلسه معرفی کنند تا اعضای دیگر با آنها آشنا شوند.
  • یکی دیگر از اعلامیه‌های پیشنهادی. «اگر در اینجا کسی پشتیبان ندارد و پشتیبان می‌خواهد، لطفاً به منشی مراجعه کند تا یک پشتیبان موقت به آنها معرفی شود.» اعضا می‌گویند در جاهایی که در جلسات از این روش استفاده می‌شود، ارزش پشتیبانی و پشتیبانی شدن را به گروه یادآوری می‌کند.
  • گفتگو در جلسات بسته درباره مشکلات و فرصت‌های پشتیبانی. بعضی از گروه‌ها جلساتی مخصوص این کار ترتیب می‌دهند.
  • به نمایش گذاشتن نشریات مورد تأیید کنفرانس در زمینه درمان (از قبیل همین جزوه) روی یک میز.
  • مطالعه فصل ۷ کتاب بزرگ («کار با دیگران»).
  • فرایند منظم خوشامدگویی به تازه واردهایی که به تازگی موسسات، مراکز درمانی یا مراکز بازپروری را ترک کرده‌اند (توسط منشی یا کمیته پشتیبانی). برای مثال، ممکن است منشی یک گروه از طرف منشی یک گروه در زندان یادداشتی دریافت کند مبنی بر اینکه فردی به تازگی از زندان آزاد شده و قرار است در جلسه‌ای شرکت کند و گروه «بیرونی» به این ترتیب از رسیدن این تازه وارد آگاه می‌شود. اگر امکان پذیر باشد، یکی از اعضای گروه می‌تواند پیشهاد بدهد که بلافاصله پس از آزادی با این فرد ملاقات کند.

گروه‌های «بیرونی» انجمن چگونه می‌توانند به گروه‌ها و اعضای درون موسسات کمک کنند؟

این موضوع در جزوه‌های «انجمن در مراکز اصلاحی» و «انجمن در مراکز درمانی» به طور کامل شرح داده شده است. همچنین می‌توانید به راهنمای کمیته‌های مراکز اصلاحی و راهنمای کمیته‌های مراکز درمانی، کارکنان مراکز درمانی و کتاب کار مراکز اصلاحی مراجعه نمایید که از طریق دفتر خدمات عمومی ارائه می‌گردد.

پشتیبانی خدمات

«… خدمات انجمن شامل هر چیزی است که کمک می‌کند به یک بیمار مانند خودمان دسترسی پیدا کنیم – از خود گام دوازدهم گرفته تا یک تماس تلفنی و یک فنجان قهوه و دفتر خدمات عمومی انجمن برای اقدامات ملی و بین المللی. حاصل کل این خدمات، میراث سوم خدمت است.» دستورالعمل خدمات انجمن/ راهکارهای دوازده‌گانه برای خدمات جهانی پشتیبانی در انجمن اساساً به همین ترتیب است، چه کمک به درمان یک نفر دیگر باشد چه خدمت به یک گروه. پشتیبانی عبارت است از به اشتراک گذاشتن تجربیات پیشرفت درمانی یا عملکرد خدماتی یک الکلی با الکلی دیگری که به تازگی این مسیر را آغاز کرده است. هر دوی این خدمات ناشی از جنبه معنوی این برنامه است.

ممکن است افراد احساس کنند قادرند در یک حوزه بهتر از حوزه‌های دیگر  فعالیت کنند. این وظیفه پشتیبان خدمات است که جنبه‌های مختلف خدمات را ارائه کند: برگزاری یک جلسه؛ کار در کمیته‌ها؛ مشارکت در کنفرانس‌ها و غیره. در این زمینه مهم این است که پشتیبان خدماتی به افراد کمک کند تمایز بین برآوردن نیازهای انجمن و برآوردن نیازهای فردی یکی دیگر از اعضای گروه را تشخیص دهند.

یک پشتیبان خدماتی معمولاً کسی است که آگاهی بالایی از تاریخچه انجمن دارد و پیشینه‌اش در ساختار خدماتی زیاد است. این عضو انجمن با یک زبان جدید آشنا می‌شود: نماینده خدمات عمومی، اعضای کمیته محلی، گردهمایی ناحیه، نظر اقلیت. آنها با سنت‌ها، راهکارها و تعهدات و همچنین راهنمای خدمات انجمن/راهکارهای دوازده گانه برای خدمات جهانی، انجمن الکلی‌های گمنام بالغ می‌شود و دیگر نشریات انجمن، آشنا می‌شوند.

پشتیبان خدماتی با ترغیب اعضا برای فعالیت در گروه خانگی شروع می‌کند – قهوه، نشریات، نظافت، شرکت در جلسات کاری یا میان گروهی و غیره. پشتیبان خدماتی به خاطر دارد که همه اعضا تمایل یا شرایط فراتر رفتن از برخی سطوح را ندارند و از اینرو می‌تواند در یافتن وظایف متناسب با مهارت‌ها و علایق آنها کمک کند. همه افراد در همه سطح خدماتی در جهت رسیدن به یک هدف حرکت می‌کنند – به اشتراک گذاشتن مسئولیت‌های کلی انجمن الکلی‌های گمنام.

در نهایت، پشتیبان خدماتی هر یک از اعضا را که به این نوع خدمات علاقه دارند، ترغیب می‌کند در جلسات منطقه شرکت و درباره تاریخچه و ساختار انجمن الکلی‌های گمنام مطالعه کنند. در اینجا فردی که این کار را آغاز می‌کند باید با مسئولیت فعالیت‌های خدماتی آشنا شود و رضایت ناشی از یکی دیگر از فعالیت‌های گام دوازدهم را بچشد. چنین افرادی باید تشویق شوند نقش فعالی در فعالیت‌های منطقه داشته باشند و به فکر انتخاب شدن در پست‌های دیگر حوزه باشند تا با مسئولیت کارهای مختلف این ساختار خدماتی آشنا شوند.

در طول این فرایند مهم اینست که فرد به یادگیری خود درباره میراث سه گانه -درمان، وحدت و خدمت – ادامه دهد و بداند که اصل گردش نه تنها باعث می‌شود که در خدمات حرکت کند بلکه اعضای جدید را هم از امتیاز خدمت برخوردار می‌کند. گردش همچنین باعث می‌شود بفهمند که هیچ کس نباید مدت زیادی در موضع اعتماد باقی بماند به طوری که احساس مالکیت کند و در نتیجه تازه واردها را از خدمت دلسرد کند.

دکتر باب از موسسان انجمن می‌گوید «من بسیاری از وقتم را صرف انتقال آنچه فراگرفته ام به کسانی می‌کنم که شدیداً خواهان آن هستند یا به آن نیاز دارند.

من این کار را به چهار دلیل انجام می‌دهم:

  1. احساس وظیفه.
  2. برایم لذت بخش است.
  3. چون با این کار دینم را به مردی که برایم وقت گذاشت و این اطلاعات را به من منتقل کرد ادا می‌کنم.
  4. چون هر وقت این کار را می‌کنم خودم را در برابر لغزش‌های احتمالی بیشتر بیمه می‌کنم.»

مبنای پشتیبانی پیروی از الگوهاست. پشتیبانان خدماتی می‌توانند افرادی را که پشتیبانی می‌شوند در لذت مشارکت در فعالیت‌های انجمن الکلی‌های گمنام سهیم کنند. این کار را می‌توان به بهترین نحو با تاکید بر ماهیت معنوی فعالیت‌های خدماتی و اشاره کردن به مفید بودن پادویی ساده و ایمان داشتن انجام داد. حالا اعضای جدیدتر از طریق دانش و تجربه از خدمات آگاه می‌شوند که بعد از هوشیاری، خدمت مهمترین محصول ماست. افراد با این دانش می‌توانند دیدگاه‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و تضمین کننده آینده انجمن الکلی‌های گمنام باشند.

خلاصه

اکثر اعضای کنونی انجمن الکلی‌های گمنام هوشیاری خود را مدیون این واقعیت هستند که یک نفر دیگر علاقه خاصی به آنها داشته و تمایل داشته است هدیه بزرگی را با او تقسیم کند. پشتیبانی فقط یکی دیگر از راه‌های توصیف علاقه ویژه و دنباله دار یک عضو مجرب است که برای تازه واردی که برای کمک به انجمن رو می‌آورد ارزش بالایی دارد. افراد و گروه‌ها نمی‌توانند اهمیت پشتیبانی را نادیده بگیرند، اهمیت علاقه خاص به یک الکلی پریشان که می‌خواهد مشروب خوردن را ترک کند. تجربه به وضوح نشان می‌دهد اعضایی که بیشترین سود را از برنامه انجمن می‌برند و گروه‌هایی که برای انتقال پیام انجمن به الکلی‌هایی که هنوز رنج می‌برند تمام تلاش خود را می‌کنند، آنهاییند که پشتیبانی برایشان مهمتر از آنست که آن را به بخت و اقبال واگذار شود. این اعضا و گروه‌ها از مسئولیت‌های پشتیبانی استقبال می‌کنند و آن را به عنوان فرصتی برای غنی سازی تجربه فردی انجمن و تعمیق رضایتمندی حاصل از کار با دیگران پذیرفته‌اند.

تازه واردان می پرسند

این جزوه برای کسانی است که برای اولین بار به انجمن الکلی‌های گمنام (انجمن) رو می‌آورند. ما تلاش کرده‌ایم در اینجا به سوالاتی که بیش از همه به ذهن تازه واردها خطور می‌کند پاسخ دهیم -سوالاتی که وقتی خودمان برای اولین به این انجمن رو آوردیم در ذهن داشتیم.

آیا من الکلی هستم؟

اگر شما مکرراً بیش از آنچه قصد دارید یا می‌خواهید مشروب می‌خورید، اگر به مشکل می‌خورید یا اگر موقع مشروب خوردن حافظه خود را از دست می‌دهید، ممکن است الکلی باشید.فقط خودتان می‌توانید تصمیم بگیرید. در انجمن هیچ کس به شما نخواهد گفت الکلی هستید یا نه.

اگر درباره مشروب خوردنم نگران باشم چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

کمک بخواهید. انجمن الکلی‌های گمنام می‌تواند به شما کمک کند.

انجمن الکلی‌های گمنام چیست؟

ما انجمنی از زنان و مردانی هستیم که توانایی کنترل مشروب خوردن را از دست داده‌ایم و در نتیجه مشروب خوردن با مشکلات مختلفی روبرو شده‌ایم. ما تلاش می‌کنیم یک سبک زندگی مطلوب و بدون الکل ایجاد کنیم – و بیشتر ما موفق بوده‌ایم. به همین منظور ما دریافته‌ایم به کمک و پشتیبانی دیگر الکلی‌های عضو انجمن نیاز داریم.

اگر در یکی از جلسات انجمن شرکت کنم آیا ملزم به انجام کاری خواهم بود؟

خیر. انجمن پرونده عضویت یا سوابق حضور را نگه نمی‌دارد. شما مجبور به فاش کردن هیچ چیز درباره خود نیستید. اگر مایل به برگشتن نباشید کسی مزاحم شما نخواهد شد.

اگر با آشنایان روبرو شوم چه اتفاقی می افتد؟

آنها نیز به همان دلیلی که شما آنجا هستید در آنجا حضور دارند. آنها هویت شما را برای افراد غیرعضو فاش نخواهند کرد. در انجمن شما می‌توانید گمنامی خود را تا هر میزان که می‌خواهید حفظ کنید. این یکی از دلایلی است که ما خود را الکلی‌های گمنام می‌نامیم.

در جلسات انجمن چه اتفاقی می افتد؟

جلسات انجمن اشکال مختلفی دارد ولی در هر جلسه‌ای شما الکلی‌هایی را خواهید دید که درباره آنچه مشروب بر سر زندگی و شخصیت آن‌ها آورده، کارهایی که برای کمک به خودشان انجام داده‌اند و چگونگی زندگی آن‌ها در حال حاضر صحبت می‌کنند.

این کار چگونه می‌تواند به مشکل مشروب خوردن من کمک کند؟

ما اعضای انجمن می‌دانیم اعتیاد به الکل و عمل نکردن به قول‌هایی که برای ترک مشروب به خودمان و دیگران می‌دهیم یعنی چه. ما درمانگرانی متخصص نیستیم. تنها صلاحیت ما برای کمک به دیگران برای رهایی از اعتیاد الکلی اینست که ما خودمان مشروب خوردن را ترک کرده‌ایم؛ و کسانی که با مشروب مشکل دارند وقتی پیش می‌آیند می‌بینند درمان ممکن است زیرا افرادی را می‌بینند که درمان شده‌اند.

چرا اعضای انجمن بعد از درمان هم به شرکت در جلسات ادامه می‌دهند؟

ما اعضای انجمن معتقدیم چیزی به نام درمان برای اعتیاد الکلی وجود ندارد. ما هرگز نمی‌توانیم به مشروب خوردن عادی برگردیم و توانایی ما برای دوری از الکل به حفظ سلامت جسمانی، روحی و روانی ما بستگی دارد. این امر با شرکت منظم در جلسات و به کار بستن آموخته‌های خود در آن جلسات حاصل می‌شود. علاوه بر این، ما می‌دانیم کمک به الکلی‌های دیگر به هوشیار ماندن ما کمک می‌کند.

چگونه به انجمن بپیوندم؟

شما فقط با گفتن اینکه عضو انجمن هستید عضو آن محسوب می‌شوید. تنها شرط براي عضويت تمايل به کنار گذاشتن مشروب است و بسیاری از ما وقتی برای اولین بار به انجمن رو آوردیم خیلی مشتاق نبودیم.

هزینه عضویت انجمن چقدر است؟

برای عضویت انجمن هیچ هزینه یا حق عضویتی دریافت نمی‌شود. معمولاً گروه‌های انجمن در طول جلسات برای تامین مخارجی از قبیل اجاره،‌ قهوه و غیره،‌ کمک‌ها را جمع آوری می‌کنند و همه اعضا آزادند هر مقدار که می‌خواهند در این کمک‌ها سهیم شوند.

آیا انجمن یک تشکیلات مذهبی است؟

خیر. به هیچ یک از تشکیلات مذهبی هم وابسته نیست.

ولی درباره خدا خیلی صحبت می‌شود، اینطور نیست؟

اکثریت اعضای انجمن معتقدند ما با اراده خودمان راه حل مشکل مشروب خوردن را پیدا نکرده‌ایم بلکه از طریق نیرویی بزرگتر از نیروی خودمان به آن رسیده‌ایم. ولی هر کسی این نیرو را به دلخواه خود تعریف می‌کند. بسیاری از افراد آن را خدا می‌نامند، عده‌ای دیگر معتقدند گروه انجمن است و عده‌ای دیگر اصلاْ به آن اعتقاد ندارند. انجمن همه افراد را با هر نوع اعتقاد و بی‌اعتقادی در خود می‌پذیرد.

آیا می‌توانم خانواده‌ام را به جلسات انجمن بیاورم؟

اعضای خانواده یا دوستان صمیمی می‌توانند در جلسات «آزاد» انجمن شرکت کنند. در این باره با رابط محلی خود صحبت کنید.

توصیه شما برای اعضای جدید چیست؟

بر اساس تجربه ما، کسانی در انجمن درمان می‌شوند که:

  1. از خوردن اولین جرعه مشروب دوری می‌کنند؛
  2. به طور منظم در جلسات انجمن شرکت می‌کنند؛
  3. اعضایی از انجمن را پیدا می‌کنند که با موفقیت مدتی را هوشیار بوده‌اند؛
  4. سعی می‌کنند به برنامه درمانی انجمن عمل کنند؛
  5. کتاب بزرگ، الکلی‌های گمنام را می‌گیرند و مطالعه می‌کنند.

چگونه می‌توانم با انجمن تماس بگیرم؟

«انجمن» یا «انجمن الکلی‌های گمنام» را در راهنمای تلفن محلی خود جستجو کنید. این تلفن‌ها توسط اعضای داوطلب انجمن پاسخ داده می‌شود که خوشحال می‌شوند به سوالات شما پاسخ بدهند یا ارتباط شما را با کسانی که می‌توانند پاسخ بدهند برقرار می‌کنند. اگر در نزدیکی شما خدمات تلفنی وجود ندارد با دفتر خدمات عمومی مکاتبه کنید یا تماس بگیرید یا از وب‌سایت ما به آدرس www.aa.org بازدید فرمایید.

به خاطر داشته باشید که اعتیاد الکلی یک بیمارى پیشرونده است. حتی اگر تصور می‌کنید در مراحل اولیه این بیماری قرار دارید آن را جدی بگیرید. اعتیاد الکلی کشنده است. اگر شما الکلی هستید و اگر به مشروب خوردن ادامه می‌دهید بالاخره حالتان بدتر خواهد شد.

انجمن الکلی های گمنام ایران

پرسش و پاسخ درباره راهنما

انجمن الکلی های گمنام ایران

راهنمایی به چه معناست ؟

” برای آنهایی که در جستجوی  راهنما هستند”

  • تفاوت راهنما با مراکز هدایت کنننده به سوی برنامه چیست ؟
  • راهنما چگونه می تواند به یک تازه وارد کمک کند؟
  • چطور یک راهنما انتخاب کنیم؟
  • آیا رهجو و راهنما باید تا جایی که ممکن است به همدیگر شبیه باشند؟
  • یک تازه وارد از راهنمایش چه انتظاراتی دارد؟
  • آیا یک تازه وارد باید با هر آنچه راهنمایش می گوید موافقت کند؟
  • اگر راهنما در دسترس نبود و ما به او نیاز داشتیم چه بکنیم؟
  • آیا یک رهجو می تواند بیش از یک راهنما داشته باشد؟
  • آیا رهجو می تواند راهنمایش را عوض کند؟
  • اگر یک تازه وارد از برنامه ای خارج از داستان AA به جمع ما بپیوندد و در آنجا با برنامه ما آشنا شده باشد و دوره های درمانی را گذرانده باشد وقتی که به AA می اید هنوز نیاز به انتخاب راهنما دارد؟
  • آیا برای گرفتن راهنما دیر نشده ؟

 ” برای آنهایی که می خواهند راهنما بشوند”

  • اصل راهنمایی و راهنما شدن چگونه می تواند برای یک راهنما مفید واقع شود؟
  • آیا هر عضوی می تواند یک راهنما بشود؟
  • چه موقع یک عضو امادگی دارد تا مسئولیت راهنما شدن را پذیرا شود؟
  • یک راهنما چه کارهایی را انجام می دهد؟
  • بهترین راه جهت راهنمایی یک تازه وارد یا رهجو چیست؟
  • چطور یک راهنما برنامه را تشریح می کند؟
  • آیا یک راهنما می تواند توصیه های ترک فیزیکی داشته باشد؟
  • برخورد یک راهنما با خانواده رهجویش چگونه است ؟
  • آیا یک راهنما می تواند به رهجویش پول قرض بدهد؟
  • آیا یک راهنما می تواند پادرمیانی شغلی برای رهجویش بکند؟
  • آیا یک راهنما باید سخت گیر باشد؟
  • آیا یک راهنما باید آسان گیر باشد؟
  • آیا یک راهنما باید رهجو را حمل کرده و به عنوان حامی او عمل کند ؟
  • یک راهنما با رهجویی که بیش از حد به او وابسته است چگونه رفتار کند ؟
  • رفتار یک راهنما با رهجویی که از دریافت کمک امتناع می کند چگونه است ؟
  • وقتی که تازه وارد یا رهجو از پذیرش بعد روحانی برنامه سرباز می‌زند راهنما چه وظیفه ای دارد؟
  • رفتار یک راهنما با یک فرد لغزشی چگونه است ؟
  • ایا یک راهنما به طور همزمان می تواند بیشتر از یک رهجو داشته باشد؟
  • کی و چگونه یک راهنما به رهجویش اجازه رفتن می دهد؟
  • راهنمائی چگونه به کمک یک گروه می آید ؟
  • خدمت راهنمایی
  • خلاصه

در روزهای اولی که ما به جلسات ملحق می شویم ، احساس گیجی و ناخوشی و هراس ما را فراگرفته است و می بینیم که خیلی از اعضای جلسات مشتاقانه به سوال های ما پاسخ می دهند . اما این قضیه به تنهایی کافی نیست . سوالات بسیار دیگری هست که در فاصله جلسات به ذهن ما خطور می کند و نهایتا  به  این نتیجه می رسیم که نیاز به یک پشتیبانی ثابت و نزدیک داریم تا بهتر یاد بگیریم که چگونه می توان هوشیار و تمیز زندگی کرد. بنابراین یکی از اعضاء را که با او احساس راحتی بیشتری می کنیم انتخاب می نمائیم . کسی که بتوانیم به راحتی با او صحبت کنیم و به اندازه کافی راز دار باشد و وقتی که چنین شخصی را پیدا کردیم از او می خواهیم تا راهنمای ما باشد. اگر شما یک تازه وارد باشید که این تصور را داشته باشد که مبادا مزاحم کسی باشد و یا یک عضو قدیمی تر که مدتی است سعی دارد به تنهایی در مسیر بهبودی حرکت کند هر کدام از این دو که باشید، اصل راهنمایی پاسخگویی سوالات شما است.

ما مصرانه به شما توصیه می کنیم که درنگ جایز نیست ، الکلی های در حال بهبودی ، مشتاقانه خواهان این هستند تا آنچه را از دیگر الکلی ها یاد گرفته اند با شما تقسیم کنند. ما همگی به تجربه دریافته ایم که ضمانت و بقای هوشیاری ما در این است که آنچه را یاد گرفته ایم به دیگران داده و با آنها تقسیم کنیم. راهنمایی می تواند به شکل دیگری هم به تجلی درآید و این همان وظیفه ای است که گروه برای کمک به تازه واردان دارد. امروزه و هر روز تعداد زیادی الکلی به جلسات برای اولین بار وارد می شوند. کسانی که تا قبل از این هیچ تماسی یا رابطه ای با AA نداشته اند . بنابراین به خصوص برای چنین تازه واردانی که هیچ پیش زمینه ای ندارند نیاز است تا گروه یک سری اطلاعاتی را جهت کمک و راهنمایی در اختیار آنها بگذارد.

” راهنمایی به چه معناست “

الکلی های گمنام با راهنمایی آغاز شد. تنها چند ماهی از هوشیاری بیل ویلسون گذشته بود و در حالیکه اندوهگین و تنها بود نیروی بسیار قوی او را به سمت نوشیدن دوباره الکل هُل می داد این فکر به ذهن او خطور کرد :

تو به یک الکی دیگر نیاز داری تا با او صحبت کنی، به همان اندازه که او به تو نیازمند است. و در همین زمان بود که او دکتر باب را پیدا کرد ، او هم بارها ناامیدانه و شکست خورده سعی بر این داشت تا مبادرت به ترک الکل کند. و از دل این نیاز مشترک آنها بود که الکلی های گمنام متولد شد. در آن زمان لغت راهنما استفاده نمی شد و قدمهای دوازده‌گانه هم نوشته نشده بود . اما بیل حامل پیامی برای دکتر باب بود و آن را به او رساند و او توانست از هوشیاری اش حراست کرده و آن را به بیشمار الکلی های دیگر منتقل کند و از طریق این مشارکت بود که بنیان گذاران AA پی بردند زندگی هوشیار و تمیز آنها از این راه است که معنا یافته و به طور غیر قابل تصوری پربار می گردد.

منظور از راهنمایی در برنامه AA  چیست ؟

برای ملحق شدن به یک ساختار ، شما باید یک راهنما داشته باشید کسی که شما را تایید کند و شما را به عنوان شخص مناسبی جهت عضویت معرفی کند، البته این روش قطعاً در AA کارآمد نیست، در اینجا هر کس تمایل به قطع مصرف داشته باشد به جمع  ما خوش آمده است. در اینجا راهنما و رهجو هر دو با هم برابرند همانطور که بیل و دکتر باب بودند . پس می توانیم تعریفی از فرآیند راهنمایی به قرار زیر ارائه کنیم :

یک الکلی که موفق به پیشرفت هایی در برنامه بهبودی شده است، تجربه شخصی اش را مداوماً با یک الکلی دیگر که در تلاش برای به دست آوردن و یا حفظ پاکی و بهبودی خودش است تقسیم می نماید. در خیلی از گروه های موفق یک چنین روش راهنمایی تازه واردان یکی از مهم ترین فعالیت های گروهی محسوب می گردد. اصل راهنمایی یک اصل نانوشته و غیر رسمی ولیکن یکی از قسمت های اساسی زیربنای این برنامه در راه به دست آوردن بهبودی از طریق کارکرد دوازده قدم مي‌باشد و ما امیدواریم که نوشته حاضر جوابگوی سوالاتی باشد که گاه گاهی در این باره میشود و این در واقع خیابان دوطرفه ای است که ما آن را به ” راهنمایی ” تعبیر می کنیم .

این جزوه در راستای کمک به کسانی که در جستجوی راهنما هستند و یا آنهایی که می خواهند تا تجاربشان درباره بهبودی را از طریق در میان گذاشتن و تقسیم آنها با دیگران به آنها منتقل کنند و یا در گروه هایی که قصد توسعه دادن فعالیت های راهنمایی کننده را دارند، نگارش شده است.

برای آنانکه در جستجوی راهنما هستند

تفاوت راهنمایی با مراکز هدایت کنند ه به سوی برنامه چیست ؟

مراکزی که با برنامه 12 قدمی اشنایی دارند در ابتدا ممکمن است با شخص الکلی صحبت کرده و کلیات برنامه را برای او توضیح دهند و او را به سمت جلسات هدایت کنند، که خود این موضوع می تواند آغاز راهنمایی باشد ولی کار این مراکز به خودی خود راهنمایی محسوب نمی شود. عملا راهنمایی وقتی آغاز می شود که یک شخص با اشتیاق در ارتباط با شخص دیگری که نیاز به کمک دارد قرار می گیرد شخصی که دریافته است با الکل مشکل دارد و در جستجوی راهی برای رهایی یافتن از این دام است. راهنمایی در واقع همان کارکرد دوازده قدم است، اما کاری مداوم و پیوسته است، یک وظیفه همیشگی در راه کمک به یک تازه وارد تا راه جدید و زندگی بدون الکل را تجربه کند.

 راهنما چگونه می تواند به یک تازه وارد کمک کند؟

این عمل تازه وارد را مطمئن می سازد که حداقل یک نفر وجود دارد که او را بفهمد و به او اهمیت بدهد.شخصی که هرگاه دچار شک و تردید و بدگمانی است بتواند بدون شرمندگی به او رو کند و هر سوالی که درباره الکلیسم داشته باشد از او بپرسد. راهنما، جوابگوی جستجوی دوستی همدرد و فهیم است برای وقتی که نیاز به آن داریم و پلی است که تازه وارد را قادر می سازد با عبور از روی آن به جمع دیگر الکلی‌ها در جلسات بپیوندد.

چطور راهنما انتخاب کنیم ؟

فرآیند جور شدن تازه وارد با راهنما مثل خیلی از چیزهای دیگر در AA امر نانوشته ای است. اغلب اوقات قضیه خیلی ساده است، یعنی یک تازه وارد، به شخصی که تجربه بیشتری دارد و به نظر می رسد به او بیشتر می خورد، نزدیک شده و از او می خواهد تا راهنمای او شود به همین سادگی . اغلب اعضاء از دریافت چنین درخواستی بسیار خوشحال و سپاسگزار خواهند بود. یک قول قدیمی در برنامه وجود دارد که می گوید ” به برندگان برنامه بچسب ” که البته بیانگر این است که به دنبال کسی باش که برنامه را به صورت موفقیت آمیز ی در زندگی روزانه اش به کار گرفته است. قانون ویژه‌ای وجود ندارد، اما یک راهنمای خوب احتمالاً بهتر است. حدود یک سال یا بیشتر هشیار باشد و به طور واضحی از بابت هوشیار بودنش احساس لذت و شادی داشته باشد و با اصول برنامه، قدمها و سنتها آشنا باشد.

 آیا رهجو ( تازه وارد ) و راهنما تا جایی که ممکن است باید به همدیگر شبیه باشند؟

اغلب اوقات یک تازه وارد با راهنمایی که پیشینه اش به او نزدیک باشد احساس نزدیکی و راحتی بیشتری می کند، اما خیلی از اعضاء AA گفته اند که آنها بیشترین کمک را از کسانی دریافت کرده اند که کمترین زمینه همسانی با ایشان را داشته اند. و این ممکن است به این علت باشد که در این حالت بیشترین تمرکز و توجه آنها بر روی مسئله قرار گیرد که بیشترین اهمیت را در رابطه راهنما و رهجو دارد و آن چیزی جز بیماری الکلیسم و راه بهبودی نیست. تجربیات برنامه AA پیشنهاد می کند که بهترین روش راهنمایی مردان  توسط مردان و زنان توسط زنان است . یک چنین روشی فهم متقابل را افزایش داده و به آن سرعت می بخشد و از طرفی احتمال واکنش های عمیق احساسی را که ممکن است ذهن تازه وارد را از مقصود برنامه AA منحرف ساز کم می کند.

 یک تازه وارد از راهنمایش چه انتظاراتی دارد؟

هیچ راهنمايی، سرویس های مانند کارهایی که یک مشاور اجتماعی دکتر، پرستار و یا مشاور ازدواج انجام می دهد را به تازه وارد ارائه نمی کند. یک راهنما به طور کاملا ساده تنها یک الکلی هوشیار است که به یک تازه وارد کمک می کند که چطور فقط یک مسئله را حل کند و آن اینکه ” چطور هوشیار بماند ” و بابت این کار هیچ آموزش حرفه ای وجود ندارد تا راهنما ببیند و این فقط تجربیات و مشاهدات اوست که به کار می آید . یک راهنما خود روزی یک تازه وارد بوده است و سعی داشته با بکارگیری برنامه AA با مشکلاتی که امروز تازه وارد با آنها دست به گریبان است روبرو شود.

آیا یک تازه وارد ( رهجو ) باید با هر آنچه راهنمایش می گوید موافقت کند؟

اگر نظر یا صحبت راهنما نامشخص و نامفهوم است تازه وارد باید در مورد آن سوال کرده و صحبت کند تا مشکل برطرف شود و سعی اش بر این باشد تا هر دو طرف بتوانند آزادانه و صادقانه حرفهایش را به هم بگویند. برنامه AA برنامه ای بسیار ساده است ولی در ابتدای امر برای ما مشکل می نماید و یادگیری ما از طریق سئوالاتی که می پرسیم که عموما این سئوالات در جلسات بسته و یا در یک محاوره رو در رو با راهنمایمان مطرح می شود.

اگر راهنما در دسترس نبود و ما به او نیاز داشتیم چه بکنیم؟

این خود برنامه AA است و نه راهنما که رهجو را هوشیار نگه می دارد. رابطه راهنما و رهجو تنها ، بهترین راهی است که می شناسیم و رهجو را با برنامه آشنا می‌کند پس ما منابع زیادی را در دست داريم كه وقتی قادر به ارتباط با راهنمایمان نیستيم در دسترس است. می توانیم به دیگر اعضاء تلفن کنیم و یا به نزدیکترین جلسه AA برویم و یا نشریات را مطالعه کنیم تا بهترین جواب را در مورد مشکلات امروزمان بیابیم.

آیا یک رهجو می تواند بیش از یک راهنما داشته باشد؟

بعضی ها معتقدند فکر خوبی است که بیشتر از یک راهنما داشته باشند تا این که حداقل یکی از آنها در دسترس باشد. این نقشه با وجود یک مزیت اضافی كه دارد، خطر کوچکی هم در پی آن است : مزیت کار در آن است که داشتن سه یا چهار راهنما باعث می شود که در مقایسه با یک راهنما، تجربه و دانش وسیع تری را در اختیار داشته باشیم، خطری که داشتن چند راهنما دارد این است که بعضی از ما میل پیدا می کنیم همان کاری را انجام دهیم که در دوران مشروب خواری خود انجام می دادیم. بعضی اوقات برای اینکه از خودمان دفاع کنیم و مشروب خواری خود را مورد انتقاد قرار دهیم، به افراد مختلف داستان های مختلفی گفتیم .ما حتی یاد گرفتیم که چگونه مردم را جهت منافع خود بکار بگیریم و در نتیجه مردم اطرافمان تقریباً از گناهمان چشم پوشی می کردند. یا این که حتی ما را به خوردن شراب تشویق می نمودند. ماشاید از این تمایل درونی خود خبر نداشتیم و این تمایل هم معمولاً فاقد قصدی شیطانی بود ولی دردوران مشروب خواری مان بخشی ازشخصیت مان شده بود.بنابراین بعضی ازما که چند تا راهنما داشتیم دیدیم که داریم یک راهنما رابه جان دیگری می اندازیم به اولی یک چیز می‌گفتیم و به دومی چیز دیگری. ولی این حقه همیشه عملی نیست ، چون سخت می شود سر راهنما ها را کلاه گذاشت. آنها این تمایل ها را خودشان هم داشته اند ولی گاهی اوقات ما می‌توانیم همان کار را تا زمانی ادامه دهیم که یک راهنما پیدا کنیم و چیزی کاملاً  برعکس آنچه که به راهنمای دیگری گفته، به او  بگوئیم . شاید موفق شویم با هر کلکی که شده چیزی را که می خواهیم به آنچه که نیاز داریم از یک نفر بشنویم یا اینکه حداقل حرفهای آن راهنما را ان طور که دلخواه مان است تعبیر کنیم. به نظر می رسد که چنین رفتاری بیشتر بازتاب بیماری ما باشد تا اینکه بخواهد یک تجسس صادقانه  برای کمک به بهبودی قلمداد شود . وقتی این اتفاق بیافتد ما تازه واردها ، کسانی هستیم که بیشترین صدمه را می خوریم . بنابراین اگر ما یک گروه از راهنماها داشته باشیم ، عقیده خوبی است که کاملاً مراقب خودمان باشیم تا اگر دیدیم که داریم وارد چنین بازی هایی می شویم، به جای اینکه سعی کنیم یک راست به سوی هدف بهبودی خود پیش برویم ، جلوی خودمان را بگیریم.

 آیا رهجو می تواند راهنمایش را عوض کند ؟

دوباره جواب مثبت است ، البته که می تواند. ما در این که شخص دیگری را به عنوان راهنما انتخاب کنیم ، کاملاً آزادیم با هر کس که احساس راحتی بیشتری داریم و به خصوص وقتی که اعتقاد داریم یک عضو دیگر می تواند  در راستای رشدمان در برنامه برای ما مفید تر واقع شود به عنوان راهنما بگیریم.

 اگر یک تازه وارد از برنامهای خارج از داستان AA به جمع بپیوندد آیا نیاز به انتخاب راهنما دارد؟

برنامه های ترک الکل که از طرف دستگاه های دولتی و غیردولتی حمایت و پشتیبانی می شوند بسیار هستند و خیلی  از کسانی که به انجمن ما وارد می شوند در حالیکه ترک فیزیکی کرده اند از چنین مراکزی می آیند. این افراد وضعیت نابسامان و درداور روزهای اول قطع فیزیکی مصرف را گه گاه تا هفته ها به طول می انجامد را پشت سر گذاشته اند اما هنوز از آشفتگی های ذهنی در رنج و عذابند. این برنامه به چنین افرادی خوش آمد می گوید و مامعتقدیم این افراد هم مانند بقیه اعضاء هرچه زودتر بایستی راهنما بگیرند تا کم کم از شر این آشوب های ذهنی رهایی یابند. این تازه واردان ممکن است که خیلی چیزها در مورد الکلیسم یاد گرفته باشند اما دانستن زیاد درباره الکلیسم در یک وضعیت بی ثبات و بدون الکل کاملاً چیز دیگری است و عملکرد به عنوان یک الکلی هوشیار در دنیای پر از الکل چیزی است که مایافته ایم و راهنما حاضر است تا تجربه اش را که چگونه با چنین موقعیتی می‌توان کنار آمد را با شخص در میان گذاشته و تقسیم کند.

در AA اولین کار گرفتن راهنماست

دانستن و یادگرفتن درباره برنامه AA به معنای زندگی کردن با برنامه AA نیست . این شانس خوبی است که بعضی از تازه واردان قبل از آمدن به AA حقایقی را درباره این برنامه آموخته‌اند. اما اینان هیچگونه تجربه‌ای در استفاده از AA به عنوان یک برنامه مداوم حفظ و نگهداری هوشیاری ندارند. در اینجا راهنما است که تجربه اش در رابطه با بکارگیری اصول برنامه در زندگی روزمره در اختیار تازه وارد می گذارد. این همان کاری  است که دیگر تازه واردان وقتی به برنامه می آیند انجام می‌دهند یعنی راهنما می گیرند.

 آیا برای گرفتن راهنما دیر نشده است؟

نه . هر عضوی از AA که در حول و هوشی برنامه حتی برای سالها بوده است هم می تواند یک راهنمای خوب پیدا کند. صحبت های صادقانه و گوش کردن می تواند دریچه بسته برنامه را بگشاید، دریچه هایی که تا به حال  برای ایشان ناگشوده بوده است . راهنمایی می تواند جوابی باشد برای کسی که قادر بوده است در این فاصله هوشیاری خود را حفظ کند. احتمالاً چنین عضوی از آن دسته افرادی است که در حاشیه برنامه بوده اند و حضور در جلسات را جدی نمی گرفته اند و هنوز نتوانسته اند که به طور واقعی قدم اول را بردارند و این خود می تواند منجر به تقویت رازهای نهفته یا دستاویزهایی که یک الکلی با خود دارد گرددو یا ممکن است او را به یک لغزشی مزمن مبدل سازد. آنچه واضح است این است که از اینها وقتی که خودشان چیزی را نیاموخته اند نمی توان آموخت . برای یک چنین شخصی یک راهنمای سختگیر در مورد هوشیاری می تواند مفید واقع شود و خیلی از تغییرات را به بار آورد. حتی زمانی که سالها از هوشیاری ما گذشته است ، اگر از دوستی بخواهیم تا راهنمای ما شود منافع سرشاری را عاید خودمان ساخته ایم ممکن است احساس کنیم که جدا افتاده ایم و دردهای ما رو به فزونی گذاشته اند ، می دانید چرا؟ چون که ما فراموش کرده ایم که این برنامه راه و روشی است که طریقه درست زندگی کردن را به ما می آموزد و نه فقط راه رهایی از شر مصرف الکل. با کمک راهنما ما قادر خواهیم بود تا برنامه را به طور کامل به اجرا دراوریم و رفتارمان را تغییر دهیم و با قرار گرفتن در این مسیر است که هوشیاری مان برای ما لذت بخش خواهد بود.

برای آنهایی که می خواهند راهنما بشوند.

اصل راهنمایی و راهنما شدن چگونه می تواند برای یک راهنما مفید واقع شود؟

راهنمایی تازه واردان عملی است که منجر به تقویت هوشیاری قدیمي‌ترها می‌شود و در واقع عمل سهیم شدن هوشیاری و بهبودی با دیگران زندگی بدون مصرف الکل را برای اعضاء ساده تر می کند. با کمک به دیگران در واقع آنها به خودشان کمک می کنند. همچنین راهنمایی کردن دیگران در ما رضایت خاطری ایجاد می کند که ناشی از قبول مسئولیت شخص دیگری به غیر از خودمان است. و این در واقع پاسخ به یک نیاز درونی و واقعی بشری است که انسان همیشه دلش می خواهد در مواقع بحرانی کمک و یار دیگران باشد.

آیا هر عضوی می تواند یک راهنما بشود؟

در برنامه هیچ طبقه بندی و یا کلاس ویژه ای جهت این موضوع وجود ندارد . هر عضوی که بتواند به یک تازه وارد کمک کند تا او یاد بگیرد چطور با مسائل زندگی اش بدون متوسل شدن به الکل یا ماده مخدری کنار بیاید، می تواند یک راهنما باشد. در بیشتر نمونه ها این برنامه هیچ محدودیت خاصی را پیشنهاد نمی کند و اگر گروه به اندازه کافی بزرگ باشد راهنما و رهجو بهتر است همجنس همدیگر باشند و از هر دیدگاهی که نگاه کنید دلایل مشخص است (بدون توجه به مدت زمان هوشیاری و حضور در برنامه) به هر حال ما بشر هستیم و به همین دلیل ممکن است به خاطر درگیر شدن در مسائل احساسی از هدف اصلی و اولیه مان باز بمانیم و بهتر است که با قدم ها و سنت ها آشنا باشد.

چه موقع یک عضو آمادگی دارد تا مسئولیت راهنما شدن را پذیرا باشد؟

موفق ترین راهنمایان ، زنان یا مردانی هستند که به اندازه کافی در برنامه بوده و در این مدت درک و برداشت مناسبی از دوازده قدم داشته باشند. اعضایی که برای ماه ها و سال ها است که هوشیار هستند معمولا خیلی موثرتر از کسانی که فقط هفته هاست که در برنامه هستند با تازه واردان ارتباط برقرار می کنند و البته این اصل همیشگی و ثابت نیست. بنابراین طول هوشیاری یک فاکتور است ولی تنها فاکتور یک رابطه راهنما و رهجویی مناسب و خوب نیست. به همین نسبت ظرفیت شخصی افراد و قدرت درک و صبر و حوصله آنها و اشتیاق گذاشتن وقت و به کار بردن قواعد و اصول و قدم ها و سنت ها به عنوان نماینده ای از برنامه ، در درجه اهمیت مساوی قرار گرفته و فاکتور مهم دیگری برای این مقوله است.

یک راهنما چه کارهایی را انجام می دهد؟

یک راهنما هرکار ممکنی را که در محدوده دانش و تجربیات شخصی اش باشد جهت کمک به یک تازه وارد برای اینکه هوشیاری اش را به دست آورد و هوشیار بماند انجام می دهد. مثلاً

  • با بیان مثالهای زنده از تاریخچه مصرف خودش و تجربیات شخصی اش این مفهوم را به تازه وارد می رساند که برنامه چه تاثیری بر زندگی او گذاشته است.
  • در تشویق و کمک به تازه وارد جهت رفتن به جلسات گوناگون جهت به دست آوردن دیدگاه ها و تفاسیر مختلف از برنامه کوتاهی نمی کند.
  • با ذهنیتی باز با تازه وارد برخورد می کند و به او اجازه می دهد تا او با درک شخصی اش تصمیم بگیرد که آیا یک الکلی هست یا نه.
  • هیچگاه در تراز رهجویش وارد نمی شود مگر اینکه خود او درخواست کند.
  • تازه وارد را به دیگر اعضا معرفی می کند به خصوص به آنهایی که از نظر اجتماعی بهترند.
  • تازه وارد را نسبت به نشریات موجود و راه تهیه آنها آگاه می‌گرداند.
  • همیشه در هنگامی که طرفش با مشکل خاصی دست به گریبان است در دسترس او است.
  • معنای دوازده قدم را باز کرده و بر اهمیت این معنا پافشاری می کند.
  • هرگز سعی در تحمیل عقاید شخصی اش به رهجو ندارد. یک راهنمای خوب می تواند شخص بی خدایی باشد که هیچگاه سعی نمی کند تا رهجوی مذهبی اش را متقاعد کند تا دست از ایمان مذهبیش بردارد و یا بالعکس راهنمای مذهبی ای است که سعی ندارد تا با طرح بحث های ماوراء الطبیعه رهجوی کافرش را متقاعد به ایمان آوری کند.
  • به رهجویش اصرار می کند که هر چه زودتر به فعالیت های گروهی پرداخته و در گروه خدمتی را بپذیرد.
  • اهمیت سنت ها را مرتباًبه رهجویش گوشزد می کند .
  • هیچگاه تظاهر به دانستن پاسخ همه سوالات و یا درست رفتار کردن در همه اوقات نمی کند.
  • سعی در ارائه تصویری درست از اهداف برنامه فراتر از موجودیت گروه داشته تا اگر رهجویش به هر کجای دنیا که رفت مشکلی نداشته باشد .
  • در صورتی که رهجو و یا تازه وارد نیاز به کمک های حرفه ای (مانند پزشکی ، قانونی و …) داشته باشد اگر می تواند و لازم می بیند به او راهنمایی و کمک می کند.
  • اقرار سریع به اینکه من نمی دانم در هنگامی که چیزی نمی داند، می تواند رهجو را راهنمایی کند تا یک منبع اطلاعات خوب را بیابد.
  • و نهایتاً اینکه یک راهنما رهجویش را تشویق می کند تا هر چه سریعتر ارتباطش را با دیگر افراد جامعه نزدیکتر کرده و گسترش دهند.

در ارتباط با همه مواردی که گفته شد ذکر این نکته مهم است که راهنما به این حقیقت توجه داشته باشد که آنچه بسیار مهم است برنامه بهبودی است و نه شخصیت و برنامه راهنما. بنابراین تازه وارد و یا رهجو یاد می گیرد که چطور به خود برنامه تکیه کند و نه به شخص راهنما. راهنمایی که صادقانه برنامه و حرکت در مسیر برنامه را اولین اولویت خویش قرار داده است هیچگاه تصمیم یک رهجو برای تغییر راهنما را توهین به خودش تلقی نمی کند.

بهترین راه جهت راهنمایی یک تازه وارد یا رهجو چیست ؟

جواب سوال این است که بهترین راه وجود ندارد بلکه همه اعضا کاملا در انتخاب روش در رساندن پیام درست بر اساس تجربیات شخصی و شخصیت خودشان ازادند.بعضی از راهنما ها تا حدودی خشن هستند و در برخورد با تازه وارد این روش را پیشه می کنند ” قبول کن يا برو بخور” بعضی دیگر صبر و متانت زیادی از خودشان نشان می دهند و خیلی ها هم هیچ کاری نمی کنند الا هنگامی که تازه وارد یا رهجو از آنها بپرسد و در خواست کمک کند. هر کدام از این روش ها بعضی وقتها موفقیت‌آمیز است و بعضی وقت  ها هم اینطور نیست . این بر عهده راهنما است که در هر موقعیتی بر حسب مورد چه روشی را اتخاذ کند. راهنمایان با تجربه به خوبی این نکته را دریافته‌اند که انعطاف پذیری در کارکرد با رهجو از اهمیت زیادی برخوردار است . هیچگاه به یک روش ثابت نچسبید و تکیه نکنید و حتی با یک شخص بخصوص هم روشهای متفاوتی را به کار ببرید.

چطور یک راهنما برنامه را تشریح می کند؟

به صورتی که طبیعی ترین دیدگاه را در برابر تازه وارد قرار دهد، بدون هیچگونه سخت گیری. تجربه نشان داده است که تازه واردان در روزهای اول مشکل به درک شخصی از برنامه می‌رسند. خیلی از راهنماها یک موضوع را به خوبی و با اطمینان به تازه واردان القاء می کنند، اینکه هدف برنامه حفظ طرفین درگیر در یک رابطه راهنما و رهجو از رجوع به مصرف دوباره و هوشیار ماندن است و مرتبا به رهجو گوشزد می کنند که تا زمانی که در قدم اول زندگی کند و بپذیرد که ناتوان است، کلید هوشیاری در دست اوست . این راهنمایان به رهجو متذکر می شوند که این برنامه يک برنامه عملی است که قبل از او به میلیون‌ها زن و مرد دیگر کمک کرده است.و در این مسیر با ذهنیتی باز به تازه وارد اجازه می دهند تا خود او قلباً بپذیرد که آیا یک معتاد الکلی هست یا نه؟  و ایا این برنامه می تواند برای او کمکی باشد یا خیر؟ و تقریباً همه کسانی که با این برنامه کار می کنند می دانند که اساس آن بر تجربیات شخصی است و به تازه وارد می گوید که در اینجا هیچکس سخنگو نیست و هر عضوی کاملا آزاد است تا درک و برداشت شخصی اش از برنامه را داشته باشد. بعضی از راهنما ها از بعد روحانی برنامه بیشتر صحبت می کنند اما آنچه در اینجا مهم است توجه به یک نیروی برتر است و این باز بر عهده خود رهجو و یا تازه وارد است که در مورد معنای ” توجه به یک نیروی برتر ” تصمیم بگیرد و مفهوم این بحث چیزی نیست مگر اینکه هر کسی چه با ایمان  و چه بدون ایمان می‌تواند در یک هماهنگی کامل با این برنامه قرار گرفته و در مسیر بهبودی به پیش برود.

آیا یک راهنما می تواند توصیه های ترک فیزیکی داشته باشد؟

هرچند امروزه تعداد کسانی که بعد از قطع مصرف به جلسات می آیند در حال افزایش است اما تعدادی از کسانی که به جلسات می آیند هنوز در حال مصرف هستند و تمایل به قطع مصرف دارند و یا اینکه به تازگی و شخصاً قطع مصرف کرده اند .خیلی از آدمها تحمل گذراندن روزهای سخت اولیه قطع مصرف را دارند و نیازی به پزشک یا بستری شدن ندارند اما بعضی دیگر که از نظر فیزیکی در شرایط ضعیف تری قرار دارند ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشند. در چنین مواردی ما بایست یک نکته مهم را مد نظر داشته باشیم که مراقبت های پزشکی و یا ترک کردن هیچ ربطی به برنامه بهبودی ندارد و کسی که در این رابطه می تواند مفید باشد پزشک است نه راهنما راهنماهای با تجربه همیشه با احتیاط با این قضیه برخورد کرده و در جایگاه پزشک قرار نمی گیرند با این حال بعضی ها هستند که تمایل دارند در این زمینه کارهایی انجام دهند .و خیلی از ما ها در هنگام وارد شدن به برنامه از شرایط فیزیکی خوبی برخوردار نبودیم ولیکن هوشیار شدیم و در مسیر بهبودی قرار گرفتیم بدون هیچگونه مراقبت پزشکی، به هر حال این وضعیت لزوما در مورد همه افراد مشابه هم نیست و بعضی نیاز به مراقبت های پزشکی دارند.ولی یک عضو AA هیچ گاه در مورد راه اندازی مراکز ترک و یا تهیه کردن تسهیلات دوره نقاهت از هر نوع که باشد، عملی انجام نمی دهد.جاهایی مثل خانه های بهبودی و آسایشگاه‌های ترک و یا کمپ ها در این راستا اقداماتی انجام می دهند اما تمام این مراکز به طور کلی از برنامه ما جدا هستند. یک قول قدیمی در آن برنامه هست که می گوید: مراقبت های پزشکی و کمک هایی از این دست، به هیچ وجه بار مسئولیت اعضا را در راه رساندن پیام اصلی بهبودی به تازه واردان کم  نمی کند. ما افرادی دردسر ساز و زیاده خواه هستیم که برای پاسخگویی به این نیازمان وقت کافی نداریم.

برخورد یک راهنما با خانواده رهجویش چگونه است؟

راهنما می‌تواند در مورد برنامه به خانواده رهجو توضیحاتی بدهد و به این نکته اشاره داشته باشد که اعضایی که خانواده شان با برنامه آشنا هستند زندگی آرام و راحت‌تری را بدون مصرف الکل سپری می کنند. می توان به خانواده تازه وارد گفت که به خصوص در روزهای اولیه هوشیاری نیاز به یک احساس همدردی و درک متقابل دارد و البته در این مسیر بایستی از لوس و نازپروده کردن او دوری شود و به او اجازه داده شود تا برای اولین بار مانند افراد بالغ بر روی پایش ایستاده و با زندگی طبیعی روبرو شود و نباید به او القاء شود که چون در پرهیز است قهرمان است و یا عمل قهرمانانه‌ای انجام داده است . در واقع وبه طور کل راهنما  میتواند به خانواده رهجو کمک کند تا به او فرصت رفتار و زندگی خوبی در برنامه را بدهند و بر این نکته تاکید کند که از او انتظار زیادی نداشته باشند و خیلی عجله نكند زیرا که او در اول مسیر بهبودی است. خیلی از مواقع روابط زناشویی و یا فامیلی یک الکلی به طور جدی بر اثر مصرف و رفتار ناشی از مصرف صدمه دیده است در چنین مواقعی راهنما بهتر است نقش مشاور حقوقی ازدواج را بازی نکند، هرچند که خیلی از این متارکه‌ها به محض از بین رفتن نشانه های مصرف مجددا به سر و سامان می رسد و راهنما مجاز است در این حد به قضیه به عنوان یک تجربه اشاره کند. راهنما همچنین می تواند آدرس و اطلاعاتی در مورد جلسات خانوادگی به خانواده رهجو بدهد تا از این طریق مشکلاتشان حل شود هرچند که این جلسات هم برنامه ای به موازات جلسات ما هستند ولی مجموعه ای جدا می باشند.

آیا یک راهنما می تواند به رهجویش پول قرض بدهد؟

البته این يک موضوع کاملاً شخصی است ولیکن حقیقت اساسی در این انجمن یک چیز است، کمک یک الکلی به الکلی دیگر برای حل مشکل الکلیسم او ” این انجمن یک انجمن نیکوکاری یا بشر دوستانه و انجمن کاریابی نیست ” پولداری یا بی پولی هیچگاه جزو فاکتورهای کلیدی در قبلیت های شخصی جهت هوشیاری در این برنامه نبوده است. آن راهنمایی که به رهجویش پول قرض می دهد ریسک این قضیه را پذیرفته است که با دادن پول سرعت پیشرفت رهجویش در مسیر بهبودی را کند کرده است. البته به معنای این نیست که اگر راهنما می تواند مقدار کمی پول به عنوان هدیه بهبودی به رهجویش بدهد از آن دریغ کند و البته چه بسیار خوب است که تازه وارد این هدیه را هرچه زودتر پس بدهد و به عنوان وام به آن نگاه کند ، پس اگر چنین نشد آن کسیکه برای پول  یا لباس یا کاریابی به این برنامه روی آورده است یقیناً به جای غلطی آمده در اینجا به او فقط یک چیز می دهند چیزی فراتر از همه اینها و ان ” هوشیاری ” است. موسسات دیگری در جامعه وجود دارد که می توانند چنین کمک هایی را برای چنین افرادی ارائه کند ، ما معتقدیم کسی که در مسیر بهبودی قرار بگیرد، خود قادر به حل و فصل مسائل و مشکلات شخصی اش خواهد بود.

آیا یک راهنما می تواند پادرمیانی شغلی برای رهجویش بکند؟

اگر راهنما بتواند از این نظر کمکی به تازه وارد بکند بهتر است براساس مورد عمل کند، خیلی افراد در برنامه و یا خارج از آن که با برنامه آشنا هستند ممکن است علاقه داشته باشند با یک چنین شخصی همکاری داشته باشند.

آیا یک راهنما باید سختگیر باشد؟

بعضی از اعضا معتقد به سخت گیری و رک بودن نسبت به تازه وارد هستند، آنها برنامه را برای تازه وارد شرح می دهند تاقضیه را بگیرد و صراحتاً می گویند که معالجه قطعی وجود ندارد اما این روش و برنامه یک برنامه جلوگیری از عود مجدد بیماری می باشد . این کارها را می کنند و حرکت بعدی را به عهده تازه وارد می گذارند اگر او نتواند در مورد بیماری‌اش و پذیرش آن به یک تصمیم و نتیجه گیری قطعی برسد او را به حال خود رها می کنند و البته این روش هم کاملا بی رحمانه نیست خیلی از اعضاء آن را پذیرفته اند و سعی شان این است که در این مسیر به دور از احساس ترحم و احساسات تا جایی که می شود واقع بین باشند.این برنامه بر اساس یک سری اصول آزمایش شده پایه ریزی شده است و یک تازه وارد با بی اعتنایی به آنها خودش را در معرض ریسک قرار می دهد، یک راهنمای سختگیر بر این قضیه تکیه می‌کند و بر روی متقاعد کردن تازه وارد به خوبی و سختی کار می‌کند به همین خاطر اکثرا بر این باورند که سخت بودن در مورد اصول اگر به تنهایی باشد موجب دلسردی تازه وارد می شود لذا باید آن را با احساس همدردی و درک متقابل تلفیق کرد.

 آیا یک راهنما باید آسان گیر باشد؟

بعضی دیگر ازراهنماها ترجیح می دهند یک رفتار آسان را درمقابل رهجو در پیش بگیرند مثلاچنین افرادی هر گاه تازه وارد از او بخواهند آماده‌اند تا وقتی را در اختیار او قرار دهند اما به ندرت وقتی برای این امر دارند و یا پیدا کردنشان درفواصل بین جلسات مشکل است و یا تازه وارد را برای رفتن به جلسات حمل نمی‌کند بعضی از تازه واردان با چنین روشی به خوبی رشد می کنند اما بعضي ديگر در معرض خطر قرار مي‌گيرند، یک تازه وارد خجول و گوشه گیر در چنین حالتی نمی‌تواند از کمک راهنمایش برخوردار شود . خیلی از اعضا ء هستند که می گویند تا ماه ها و حتی سالها هیچ چیزی از برنامه نگرفتند فقط به دلیل اینکه از طرف گروه به حال خود رها شده بودند. در گروه هایی که رشد زیاد بوده سعی شده است که از این قضیه دوری شود و به همین خاطر سعی کرده‌اند تا یافتن تازه واردین و ایجاد ارتباط بین اعضا قدیمی و جدید را نهادینه کنند.

آیا یک راهنما باید رهجو را حمل کرده و به عنوان حامی او عمل کند؟

در مسیر اشیاق به کمک کردن به یک تازه وارد بعضی از اعضاء به عنوان راهنما ممکن است نقش حمایتی از رهجو را در پیش بگیرند و به همین خاطر بیشتر اوقات به علت نگرانی ای که نسبت به رهجویشان دارند با او نرم تر و با توجه بیشتر رفتار کنند. با در پیش گرفتن چنین رفتاری در واقع ریسک داشتن رهجویی که به یکی از اعضاء برنامه وابسته است را پذیرفته اند به جای اینکه آن رهجو را طوری تربیت کنند تا تکیه  و اعتمادش بر خود برنامه باشد تا بر شخصی از برنامه . این حقیقت نا گزیری است که همه ما بعد از پیوستن به برنامه باید یاد بگیریم که چطور متکی به خود باشیم و این که ما به دیگران کمک کنیم تا یاد بگیرند و ایستاده نگهشان داریم بسیار فرق است . خطر دیگر این حمایت بیش از حد از تازه وارد احساس رنجش و دلخوری است که  چنین رابطه ای برای رهجو پیش می‌آید و خیلی اوقات منجر به جدایی همیشگی رهجو از برنامه می شود.

یک راهنما با رهجویی که بیش از حد به او وابسته است چگونه رفتار می کند؟

در روزهای اولیه هوشیاری تازه وارد خیلی از اوقات سردرگم و وحشت زده و یا از نظر ذهنی پریشان و از نظر فیزیکی ضعیف است و ممکن است نیاز داشته باشد تا کسی او را به جلسات ببرد و یا حتی کارهای شخصی اش را انجام دهد. اما اوقاتی هست که این وابستگی به راهنما وقتی که روزهای اولیه هوشیاری سپری می شود شکل غیرعادی به خود می گیرد و این برای هر دو طرف زیان بار است . قبلاً هم به این نکته اشاره شد که هوشیاری ما بر اساس تکیه ای است که بر خود برنامه داریم و نه بر هیچ یک از اعضای آن . لذا شانس هوشیار ماندن تازه وارد در چنین رابطه ای کم می شود و راهنما هم ممکن است در چنین وضعیتی به ستوه دراید و ادامه آن در پاسخگویی به خواسته های نامعقول و مداوم رهجو و مورد تملق قرار گرفتن توسط رهجو ممکن است به بیداری نفس راهنما بینجامد که بسیار خطرناک است .

راه رهایی و چاره جویی در چنین وضعیتی بدون اینکه رهجو دلسرد شود چیست ؟

ممکن است راه های متفاوتی وجود داشته باشد یکی اینکه راهنما، رهجو را به سمت برقراری ارتباط و  اشنایی بیشتر با بقیه اعضا ء سوق دهد . شاید وقت آن رسیده تا او کسانی را بیابد که از نظر خو و سلیقه به او نزدیک باشند. اگر این روش محترمانه به شکست مواجه شد بعضی از راهنماها مسئله را صادقانه و بی رودربایستی با رهجو در میان می‌گذارند و باز هم اگر این روش جواب نداد شاید بهترین راه حل این باشد که راهنما بدون هیچ ملاحظه  کاری محکم و مهربانانه به رهجو بگوید که او بیش از این نمی تواند در هر وقت که رهجو می‌خواهد پاسخگوی خواسته‌های اوباشد. ولی می تواند به عنوان یک دوست بهبودی گاهگاهی به او کمک بدهد. حال این خود دیگر بستگی به حال رهجو دارد که چه بکند. یک راهش این است که راهنمای دیگری را برای گذراز این مرحله آماده کند و سعی کند تا نوع دیگری از دوستی و رابطه راهنما ورهجو را برای خودش در این برنامه پیشه سازد.

رفتار یک راهنما با رهجویی که از دریافت کمک امتناع می کند چگونه است؟

در چنین مواردی کمتر راهنمایی پیدا می شود که باز هم اشتیاق کار با چنین رهجویی را داشته باشد.گاهی ازاوقات عاقلانه است که تازه وارد به یکی از اعضای گروه که از نظر گذشته و دیدگاه به او نزدیک تر است معرفی شود. وظیفه راهنما بودن یک مسئولیت انعطاف پذیر است و راهنمای خوب آن است که این انعطاف پذیری در کارکردو برخورد با دیگران را داشته باشد. این یک اشتباه محض است که شما سعی کنید به تازه واردی که از شما درخواست کمک نکرده و کمک شما را نمی پذیرد، کمک کنید، در حالی که تازه وارد دیگری هست که مشتاقانه خواستار کمک شما است.

 وقتی که تازه وارد یا رهجو ازپذیرش بعدروحانی برنامه سرباز می زند راهنما چه وظیفه ای دارد؟

ابتدا ما خونسردی مان را حفظ کرده و به خاطر می آوریم که راهنمایی به معنای القاءاجباری تفسیر یا برداشتی از برنامه به تازه وارد نمی باشد. اغلب زنان و مردانی که در این برنامه حضور دارند بعد از چند ماهی در می یابند که پایه و اساس آن قواعد و اصول روحانی است.ودر همین زمان است که در می یابندچنین افرادی بدون اتکاءو اعتقاد به یک نیروی برتر قادر به کسب وحفظ هوشیاری شان نبوده و نخواهد بود. ممکن است که راهنما به تفاوت بین روحانیت و مذهب اشاره کند اما همانطور که می دانیم این برنامه هیچ ارتباطی با هیچ یک از مذاهب نداشته و جهت عضویت در آن هیچ اعتقاد مذهبی ای لازم نیست و تنها لازمه ی عضویت تمایل به قطع مصرف است و طرف دیگر کمکی که از طرف این برنامه ارائه می شود به هیچ وجه فیزیکی یا مادی نیست وما به کسی پول و یا خدمات پزشکی ویا دارو نمی دهیم. در اینجا فقط نظرات و عشق بلاعوض دو الکلی است که به مشارکت گذاشته می شود. و در واقع همین احساس است که از دیدگاه دیگر به “روحانیت” تعبیر می‌شود و البته هر تازه واردی می تواند برداشت شخصی خودش را داشته باشد.

 

رفتار یک راهنما با یک لغزشی چگونه است ؟

شاید چندان انگیزه ای نباشد که یک راهنما بخواهد با رهجویش که لغزش کرده کار کند و این یک لحظه خطیر و بسیار سخت برای هردوی آنها است. ممکن است راهنما حاضر به ادامه نباشد، و درست در همین جا است که باید نگاه محطاطانه ای نسبت به رفتارش داشته باشد و سعی کند که رفتار میانه ای در پیش گیرد رفتاری بین نکوهش شدید و یا احساس همدردی شدید. در این حالت تازه وارد احساس سر درگمی و گیجی دارد و احتمالا برایش خیلی سخت و دردناک است تا با یک حرکت از نو به نزد راهنمایش و یا گروه برگردد. و به همین خاطر است که خیلی از راهنماها در این امر پیش قدم شده وبه تازه وارد تلفن می زنند. حالا وقتی که رهجو برگشت، بهتر است که از کالبد شکافی اتفاقی که افتاده پرهیز شود. و بهترین کار این است که راهنما به رهجو کمک کند تا دوباره بر قدم اول مرور کرده و اهمیت پرهیز از اولین بار مصرف را برای او گوشزد کند. بعدها ممکن است که خود رهجو بخواهد در مورد افکاری که او را به سمت مصرف دوباره سوق داده وصحبت کند تامبادادوباره این اتفاق برایش بیفتد.

دراینجا نقش راهنما فقط بستگی به دوطرف قضیه دارد :

(خودش و رهجو)

اگر راهنما از قبل از علائم هشدار دهنده آگاه بوده است ،یک رهجو ممکن است بگوید: “فقط اگر توبه من گفته بودی ” و دیگری ممکن است از اینکه اورا می دیده اند یاغیگری کند. اما حقیقت در اینجاست که لغزش می تواند یک تجربه آموزنده برای هر دوطرف باشد چه راهنما و چه رهجو. برای راهنما می تواند نیرویی باشد تا او را بیشر به سوی فروتني ببرد و به او یاد آوری کند که هیچگاه یک شخص نمی‌تواند هوشیاری دیگری را حفظ ویا تضمین کند وهمانطور که قدم دوازدهم می گوید:

“ما سعی در رساندن این پیام داشتیم…”

مخصوصا، راهنمای خوب کسی است که بر بازگشت رهجو لغزشی به برنامه پافشاری می کند و یک رابطه راهنمایی خوب به مقدار زیادی به درجه درک و عشقی بستگی دارد که گروه یا افراد برنامه نسبت به لغزش کرده ها در برنامه ابراز می دارند. لغزش می تواند سکوی پرتاب، برای شخص باشد .لغزش کردن بخاطر این است که شخص قدم یک خود را درست کار نکرده است.

 آیا یک راهنما می تواند به طور همزمان بیشتر از یک رهجو داشته باشد؟

اشتیاق وعلاقه افراد و اعضاء برنامه در راستای راهنمایی دیگران باهم فرق می کند و همچنین بستگی به قابلیت عملکرد موثر افراد و مدت زمانی که برای این قضیه اختصاص می دهند دارد. افرادی که تصمیم دارند به طور همزمان چندین رهجو داشته باشند باید کاملا به این قضیه اشتیاق داشته باشند و همزمان در ذهن داشته باشندکه راهنما شدن حق تمامی اعضاء برنامه است که در برنامه به هرکسی کمک میکند تا هوشیاریش را حفظ کند. همچنین آنهایی که تعداد زیادی رهجو می‌گیرند ممکن است در مورد قابلیت هایشان دچار مبالغه و خود بزرگ بینی شوند واین هوشیاری و بهبودیشان را به خطر خواهد انداخت و همانطور که در جای جای برنامه گفته شده است “داشتن احساس مشترک بهترین راهنمایی است “

کی و کجا یک راهنما به رهجویش اجازه رفتن می دهد ؟

در واقع یک چنین رابطه ای هیچگاه پایان نمی پذیرد ولی بحثی ندارد که با گذر زمان و رشد ،تازه نوع این رابطه دستخوش تغییر می شود . یک راهنمای عاقل از گسترده شدن دایره ی ارتباطات رهجویش محفوظ می شود ویک رابطه موفق راهنما ورهجو رابطه ایست که از سوی هر دو طرف حفظ می شود و نه یک طرف، هرچند که فاصله اش از هم دور باشد و چنین رابطه ای نهایتا می تواند به یک دوستی همیشگی بدل شود، ووقتی چنین رابطه ای شکل گرفت از هر دوطرف می توان شنید که :

“اکنون ما راهنمای یکدیگریم “

برای گروه هایی که تصمیم بر انجام فعالیت هایی در راستای راهنمایی دارند.

راهنما چگونه به کمک یک گروه میآید ؟

هدف اولیه‌ی گروه رساندن پیام برنامه بهبودی به الکلی‌هائيست که خواستار دریافت کمک هستند و این کمک را طلب می‌کنند. جلسات گروهی، یک راه انجام این عمل است و راهنمایی راه دیگر آن، در بعضی گروه ها ایده راهنمایی معنای گسترده تری پیدا می کند و شامل کار کردن با الکلی‌ها در مراکز مرتبط با بهبودی یا از طریق مکاتبه با اعضای منزوی یا مراودات بین المللی است. یک برنامه راهنمایی فعال در گروه یادآور وظیفه اصلی و اولیه تمامي اعضای گروه است. آنها خدمت می کنند تا اتحاد یک گروه حفظ گردد.به یاد داشته باشید که :

اول مهمترین کار را به انجام رسانید “

 چه دستورالعملهایی را یگ گروه جهت یک فعالیت راهنمایی تازه وارد می تواند در نظر بگیرد؟

  • داشتن یک طرح محتاطانه جهت یک فعالیت راهنمایی در گروه نتایج بهتری را به بار می‌آورد نسبت به زمانی که راهنمایی بر اساس نشانی دنبال شود. یک الگوی معمول جهت داشتن برنامه راهنمایی که گروههای محلی می توانند از آن تبعیت کنند می‌تواند به قرار زیر باشد:
  • داشتن جلسات منظم در مورد راهنمایی ودر واقع داشتن کمیته راهنمایی ویا کمیته دوازده قدمی که اعضاء آن به صورت چرخشی عوض می شوند. در صورت وجود اعضاء به تعداد کافی این امکان وجود دارد که چنین مسئولیتی به عهده گرفته شود.
  • برقراری جلسات جهت تازه واردان که البته این در مکان هایی  که جلسات بزرگتری وجود داشته و تعداد تازه واردان قابل توجه است امکان پذیر است . در این مورد راهنمایی وجود دارد که از طریق G.S.O قابل تامین است .
  • گماردن منظم یکی از اعضاء جهت خوشامد گویی و معرفی تازه واردان به بقیه اعضائ گروه . بعضی اعضاء در گروه هایی بزرگتر با استفاده از اتیکت خوشامد گو پذیرای تازه واردان می شود ودر گروه‌هایی که کوچک هستند خود منشی ‌اين وظیفه را به عهده دارد و در حین جلسه می تواند از تازه واردان بخواهد که برخیزند و خود را معرفی کنند و بعد از جلسه هم آنها می توانند با افراد دیگر صحبت کرده و بیشتر آشنا شوند.